Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2024

Ένιωθε πού έπρεπε να πάει! Από την ζωή τού Ευσεβή Γερόντιο του δια Χριστόν Σαλό!!!



 Ήμουν στο Ιάσιο στο ιερό της Αγίας Παρασκευής και σκεφτόμουν: «Μακάρι να ερχόντουσαν εδώ ο ευσεβής Γερόντιος! Αλλά δεν νομίζω ότι έρχεται!». Δεν τον είχα δει πολύ καιρό και μου έλειπε. Και μόνο όταν ακούω τον συγκεκριμένο θόρυβο όταν έκανε αισθητή την παρουσία του: «Ptu, ptu, ptu...». Έφτασε με ένα είδος συριγμού... Χάρηκα πολύ που τον ξανασυνάντησα, γιατί ερχόταν συχνά στον τόπο μας, στη Μονή Cărbunesti, όταν ήμουν εκεί. Τον γνώρισα και εκείνη την περίοδο στην Κραϊόβα, στη Μητροπόλιε. Όταν επισκεπτόταν τον Σεβασμιώτατο Gurie, οι μοναχές μας έλεγαν: «Και ήρθε ο πατέρας και μας έψαξε μέσα από τον κάδο των σκουπιδιών!». Δεν δεχόταν να πετάμε φαγητό... Τον παίρναμε μαζί μας με το αυτοκίνητο στο Βουκουρέστι... Είχα πολλές στιγμές που ένιωσα την παρουσία και τη βοήθειά του.

Νομίζω ότι ένιωσε πού έπρεπε να πάει. Του είχα πει ότι είμαι από το Μπρασόβ, τι κάνουν οι γονείς μου και ούτω καθεξής. Μου είπε ότι αγαπάει τον Μπρασόβ. Το 2002-2003 επισκέφτηκε τους γονείς μου. Τους βρήκε αμέσως, ότι πήγε στο παγκαρι της εκκλησίας που δουλεύει η μητέρα μου στο πάγκο και είπε στον πατέρα ότι έψαχνε την αδελφή Έλενα, από τα κεριά. Ο πατέρας τηλεφώνησε στη μητέρα και της είπε να έρθει γιατί την έψαχνε ένας γέρος. Είχα πει στη μητέρα μου γι' αυτόν και μετά τον πήρε και τον πήγε σπίτι. Έμεινε αρκετές μέρες, κατά τις οποίες προσευχόταν πολύ, γονατιστός, αλλά έκανε και κάτι ασυνήθιστο. Το πρώτο βράδυ, παντού, σε κάθε γωνιά, έβαλε ένα άδειο μπουκάλι μπύρας. Ο πατέρας μου έπινε πολύ εκείνη την ώρα. Αφού έφυγε, η μαμά βρήκε τα μπουκάλια της μπύρας. Θέλω να σας πω ότι ο πατέρας μου παράτησε το ποτό λίγο μετά.

Δεν ήταν η μόνη φορά που τους επισκέφτηκε, αλλά αυτή ήταν η περίοδος που έμεινε περισσότερο. Οι γονείς μου χάρηκαν πολύ που τους επισκέφτηκε, γιατί ένιωσαν τη δύναμη της προσευχής του. Περνούσε από δίπλα τους όταν περνούσε από το Μπρασόβ. Κάποτε τους έδωσε 5 λέι, που τα κράτησαν, γιατί ήταν από τον Ευσεβή. Μια άλλη φορά, ήθελε να φτάσει στο σιδηροδρομικό σταθμό και ζήτησε από τα εγγόνια μου να πάνε μαζί του. Μου είπαν τότε: «Δεν πάμε πια μαζί του! Ντροπή μας! Μάζεψε όλα τα πράγματα στο πάτωμα!».
Μια μητέρα, η θεία μου, χειρουργήθηκε σε νοσοκομείο στο Μπρασόβ. Φοβήθηκε πολύ και τον άκουσε ξαφνικά στο διάδρομο: «Θέλω να φτάσω στον ευσεβή! Στο ευσεβη Γερόντιο». Ενώ ήταν στο χειρουργείο, γονάτισε δίπλα στο κρεβάτι της και μετά έφυγε.
Πέρασα πολλές όμορφες στιγμές μαζί του...

Μονή Ι.,
Μονή Ghighiu

Δεν υπάρχουν σχόλια: