Παρακλητικὸς Κανὼν εἰς τὸν῞Οσιον Νεῖλον τὸν Θεοφιλή.

 

 

῞Οσιος Νεῖλος ὁ Θεοφιλής

 

(῾Εορτάζει τὴν Κυριακὴν τοῦ Παραλύτου, ἡμέραν κατὰ τὴν ὁποία ντελοῦμεν πανδήμως τὴν μνήμην πάντων τῶνἐν ῾Αγίοις Μετεώ­ροις δια­λαμψάντων ῾Οσίων Πατέρων ἡμῶν.)

 

Ὁ ὅσιοςΝεῖλος ὁ Θεοφιλής, Δικαῖοςτῆςἐπισκο­πῆςΣταγῶνκαὶΠρῶτοςτῆςὁμω­νύμουΣκήτεωςἔζησεκατὰτὸν 14ο αἰώνακαὶκατή­γετοἀπὸτὴνπεριοχὴτῆςΜήκα­νης. ῞Οτανἦλ­θεστὶςΜετεωρίτικεςσπηλι­ὲςγιὰνὰ μονάσει μὲ λύπη διαπί­στωσε ὅτιδὲνὑπῆρχεστὴ Σκήτη Κυριακὸγιὰνὰ συ­γκεντρώνο­νται τὶςΚυρια­κὲςκαὶτὶςἑορτὲςοἱ πατέρες, γι̉ αὐτὸ«ἀνήγειρενἐντοῖςπερὶαὐτὴνσπηλαίοιςναοὺςτέσσαραςπρὸςσυνα­σπι­σμὸνκαὶβοήθειανἑαυτοῦκαὶ πάσης τῆςΣκήτε­ως».Οἱμο­νὲςποὺἀνήγειρεεἶναι: Πα­ναγία τῆςΔούπια­νης, ῾Υπαπαντῆς, ῾Α­γίου Δημητρίου καὶ Παντο­κράτορος. ῾Ο ὅσιοςἀγάπησετὴνοερὰ προσευχή, τὴ νη­στεία καὶτὴ με­λέτη. Φρόντισε νὰὑπάρχει πά­ντοτε ἱε­ρέαςστὸΚυριακὸτῆςσκήτεωςγιὰνὰτελεῖταικαθη­με­ρινὰ ἡ Θεία Λειτουρ­γία προκειμένου νὰἔχουντὴ δυνατότητα οἱ πατέρες νά μετέχουν τοῦποτηρί­ουτῆςζωῆς. ΣτὴνΜο­νὴτῆς ῾Υπαπα­ντῆς ἤ ̉Αναλήψεως ὁ ὅσιοςΝεῖ­λοςεἰκονίζε­ταιστὸκαθολι­κὸ της γο­νυπετὴςκαὶ δεόμενος στὰ πόδια τῆς Θεοτόκου Ἐ­λε­ούσης. Τὰ τέλη του ἦτανὁσιακὰ.

῞Ολοι παραδέχονται ὅτι ἡ συμβολὴ του στὴ διαμόρφωση τοῦμετεωρικοῦΜοναχισμοῦκαὶἑπομένωςτοῦπνευματι­κοῦ βίου στὴ Δυτική Θεσσαλία ἦταν κα­θοριστική.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Παρακλητικὸς Κανὼν

εἰς τὸν῞Οσιον Νεῖλον τὸν Θεοφιλή.

Ποίημα τοῦ κ. Γεωργίου Θ. Μηλίτση, διδασκάλου.

 

Εὐλογήσαντοςτοῦ῾Ιερέως, τὸΚύριε εἰσάκουσον, μεθ̉ ὃ τὸΘεὸς Κύριος (τετράκις) καὶτὰἑξής:

 

Ἦχος δ΄. ῾Ο ὑψωθεὶςἐντῷΣταυρῷ...

Τ

ὸν Θεοδόξαστον, ὑμνήσωμεν πάντες*τῶν  Μονα­ζόντων οἱχοροὶκαὶπροσπέσωμεν*ἐνκατανύ­ξεικράζοντεςἐκ μέσης ψυχῆς*ῥῦσαιτοὺςἱκέτας σου,*Νεῖλεπνευματοφόρε,* πάσης περιστάσεως καὶἐκ νό­σων ποικίλων*καὶτὸνΧριστὸνεὐμένισε, σοφέ,*σὲγὰρπροστάτηνἀκοίμητονἔχομεν.

 

Δόξα ΠατρὶκαὶΥἱῷ.ἈπολυτίκιονἮχος πλ. δ’.

Τ

αῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς,*τῶν Μετεώρων τοὺς βράχους ἐγεώργησας*καὶτοῖςἐκ βάθους στε­ναγ­μοῖς,*εἰςἑκατὸντοὺς πόνους ἐκαρποφόρησας·*καὶγέγονας πατήρ,*τῶνἀσκουμένωνἐπάνωτοῖςβράχε­σι,*ΝεῖλεΠατὴρἡμῶνὍσιε,*πρέσβευεΧρι­στῷτῷΘεῷ,*σωθῆναιτὰςψυχὰςἠμῶν.

 

Καὶνῦνκαὶἀεὶ… Θεοτοκίον.

Ο

ὐ σιωπήσωμεν ποτέ, Θεοτόκε,*τὰς δυναστείας σου λαλεῖνοἱἀνάξιοι,*εἰμὴγὰρσὺπροΐστασοπρεσβεύουσα,*τὶςἡμᾶςἐῤῥύσατοἐκτοσούτων κιν­δύ­νων;*Τὶςδὲδιεφύλαξενἔωςνῦνἐλευθέρους;*Οὐκἀ­ποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκσοῦ,*σοὺςγὰρ δούλους σώζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.

 

῾Ο Νʹ (50ος) ΨαλμὸςκαὶἀρχόμεθατοῦΚανόνος.

ᾨδὴ αʹ. ῾Υγρὰνδιοδεύσας[1]...

Π

ροσπίπτω ὁ τάλας δεητικῶς*πρὸς σε, ἀθλοφό­ρε,* καὶαἰτοῦμαισὴνἀρωγήν,*ἣν τάχος παρά­σχου σῷἱκέτῃ,*Νεῖλε, Μετεώρων δόξα καὶ καύχημα.  

 

Τ

απείνωσιν, πίστιν, ὑπομονήν,*ἀγάπην, ἐλπἰ­δα*καὶ πραότητα, ἀγαθέ,* παράσχου λιταῖς σου σῷἱ­κέτῃ,*Νεῖλε, πιστῶν κλέος, δόξα καὶ καύχη­μα.  

 

Π

ιστοὺς τε καὶκλῆρον, θαυματουργέ,*προστάτευ­σον πάντες*σοῦδεόμεθαταπεινῶς*ἐκ νό­σων ποικίλων καὶ παγίδων*ταῖςπρὸςτὸν Κύριον, Νεῖλε, πρεσβείαις σου.

 

Θεοτοκίον.

Θ

εόνυμφε, κόρη τῆς Ναζαρέτ*Υἱὸν Σου καὶΚτί­στηνκαὶἁπάντωνΔημιουργόν,*ἱκέτευε πάντες ἐξαι­τοῦμεν,*ἵναπυρὸςτοῦἀσβέστουἐκφύγωμεν.

 

ᾨδὴ γʹ. Οὐρανίαςἁψῖδος...

Ι

῾ κετῶν σου τὰ τέκνα,*θαυματουργὲ ῞Οσιε,*μήἐ­γκαταλίπῃςεἰς χείρας*τοῦνοητοῦ δράκοντος,*ἀλ­λὰ παράσχου αὐτοῖς* σύ, θαυμαστέ, ὑγιείαν,*σω­φρο­σύνηνκαὶπίστην,*Νεῖλεθεόζηλε.

 

Ε

ὐεργέτην ἀνθρώπωνκαὶΛυτρωτήν, ῞Οσιε,*καὶτὸνΠοιητὴντῶνἁπάντων* τάχος ἱκέτευε,* ἵναῥυσθῶ­μενἡμεῖς*ἐκτῶν ποικίλων παγίδων*τοῦ δολίου ὄ­φεως,*Νεῖλεθεόφιλε.

 

Τ

ῶν πιστῶντὰςαἰτήσεις*τὰςἐκψυχῆς, ἔνδοξε,* προσάγεις τῷθρόνῳ Κυρίου*καὶτὴνἐκπλή­ρωσιν*αὐτῶν, Πανύμνητε,*παρὰτοῦΠλάστου λαμ­βάνεις,*διὸταῖςπρεσβείαις σου,* πάντες προστρέχο­μεν.

 

Θεοτοκίον.

Ε

̉κ τροχαίου, Παρθένε,*σὺ διαφύλαττε* πάντας τοὺς προστρέχοντας πίστει*τῇπροστασίᾳ Σου*καὶἐξαιτοῦντας, ῾Αγνή,*τὴνσὴνβοήθειανπόθῳ*καὶΧριστὸν

δοξάζοντας,*Θεομακάριστε. 

 

Δ

ιάσωσον*ἀπὸ κινδύνων, ἱκέτας σου, μάκαρ Νεῖ­λε,*ὅτι πάντες δεητικῶςπρὸςσὲκαταφεύγο­μεν*τὸν μέγαν τῶν ̉Ορθοδόξων προστάτην.

 

Ε

̉ πίβλεψον*ἐνεὐμενείᾳ, πανύμνητεΘεοτόκε,*ἐπὶτὴνἐμὴνχαλεπὴντοῦσώματοςκάκωσιν,*καὶἴα­σαι*τῆςψυχῆς μου τὸἄλγος.

 

Κάθισμα.Ἦχος βʹ. Πρεσβεία θερμή...

Σ

ὺ πρέσβυςθερμὸς*καὶτεῖχοςἀπροσμάχητον*ἐ­δεί­χθης, σεμνέ,*καὶπιστῶνκαταφύγιον*ἐκτε­νῶςβο­ῶμέν σοι,* μάκαρ Νεῖλεπάντιμε, πρόφθα­σον*καὶἐκ κιν­δύνων λύτρωσαιἡμᾶς,*τοὺς  σοι  πόθῳκαὶπί­στει  προσφεύγοντας.

 

ᾨδὴ δʹ. Εἰσακήκοα Κύριε...

Σ

ὲ ἐλπίδακαὶἄγκυρα*ὡςκαὶἰατρὸνἀνάργυρονἔχομεν,*διὸπίστεικαταφεύγομεν*τῇεἰκόνι σου, Νεῖλε μακάριε. 

 

Μ

ετεώρων τὸ καύχημα*καὶτῶν ̉Ορθοδόξων τὸκα­ταφύγιον* ἀνεδείχθης,  Νεῖλεὅσιε,*καὶνοσούντωνἰατρὸςἀνάργυρος.

 

Α

̉ μελὴς τε καὶῥάθυμός*εἰμι ὁ ἱκέτης σου, Θεοτίμη­τε,*διὸ σπεύδω εἰςτὴν χάριν σου*ἐξαιτῶν, Νεῖλε, τὴνπροστασίαν σου.

 

Θεοτοκίον.

Λ

υτρωτὴν καταπράϋνον,* Θεοτόκε ἄσπιλεκαὶἀ­μόλυντε,*καὶδιάσωσονἱκέτας Σου*ἐκ ποικί­λων θλίψεων, Πανύμνητε. 

 

ᾨδὴ εʹ. Φώτισονἡμᾶς...

Ν

εύσεις ἱερὰς*σὺ παράσχου μοι, πανένδοξε,*καὶτὴνκαρδίαν μου πλήρωσονχαρᾶς,*ἵνα δοξά­ζω*ΧριστὸντὸνΠοιητὴν*τοῦ σύμπαντος.

 

Σ

τήριξον ἡμᾶς*ἐντῇπίστει, Νεῖλεἔνδοξε,*καὶτε­θλιμένουςπαραμύθησον*τοὺςπρὸς σε πόθῳ κα­ταφεύγοντας.

 

Δ

έομαι θερμῶς*τὴνψυχὴν μου διαφύλαττε*ἐκτῶνπληγῶντοῦἀρχαίουπτερνηστοῦ*καὶσαῖςπρεσβείαις*τοὺς ̉Ορθοδόξους προστάτευσον.

 

Θεοτοκίον.

Α

̉ χραντε,*θερμῶς σοι προσπίπτω ὁ ἀνάξιος*καὶαἰτοῦμαιπροστασίανδαψιλήν,*ἣν  συ  παρέχεις*πᾶσιτοῖς σοι καταφεύγουσι.

 

ᾨδὴστʹ. Τὴνδέησινἐκχεῶ...

Α

̉ παύστωςσὲἀνυμνῶ, φιλόθεε,*καὶ δοξάζω μετὰ πόθου ὁ τἀλας*καὶ σοι προσπίπτω δεόμενος, Νεῖ­λε,*ἐκτῆς καρδίας μου τάχος ἀπόπεμψον*τὴνοἴησιν

τὴνμισεράν,*ἣν ὁ Κύριος, μάκαρ, βδελύσσεται.

 

Π

αράσχου χριστιανὰσὺτὰ τέλη*καὶἀνώδυναὡ­σαύ­τως, παμμάκαρ,*καὶἀνεπαίσχυντα, Νεῖ­λε, ἱ­κέτῃ*καὶὑγιείανἀκλόνητον, ἔνθεε,*καὶδίδουμοι πνεῦμαΧρι­στοῦ,*μετανοίαςκαὶνήψεως, ἔνδοξε.

 

Θ

ανάτου τοῦαἰφνιδίουῥῦσαι με*τὸνἀνάξιονἱκέ­την σου, Νεῖλε,*καὶἐκφθορᾶςκαὶ ποικίλων παγίδων*τοῦἀρχεκάκουἐχθροῦ τάχος διάσωσον* ὦ κλέος τῶνΧριστιανῶν*ἐκπαθῶνκαὶ κινδύνων με λύ­τρωσον.

 

Θεοτοκίον.

Π

ανάχραντε, ̉Ορθοδόξους φύλαττε*καὶ διάσωζε ἐκ πάσης κακίας*καὶἐντῇπίστειἡμῶν, Θεομή­τωρ,*τοὺςἀλλοδόξουςὁδήγησον δέομαι,*τοὺςδὲ Ποιμέ­νας ἀκραιφνεῖς*ὁδηγοὺςἱκετῶν Σου ἀνάδειξον.

 

Δ

ιάσωσον*ἀπὸ κινδύνων, ἱκέτας σου, μάκαρ Νεῖ­λε,*ὅτι πάντες δεητικῶςπρὸς σε καταφεύγο­μεν*τὸν μέγαν τῶν ̉Ορθοδόξων προστάτην.

 

Α

῎ χραντε,* ἡ διὰ λόγου τὸνΛόγονἀνερμηνεύ­τως*ἐπ̉ ἐσχάτωντῶνἡμερῶντεκοῦσα*δυσώ­πησον,*ὡςἔχουσαμητρικὴνπαῤῥησίαν.

 

Δέησιςὑπὸτοῦ ῾ΙερέωςκαὶτὸΚοντάκιον

Ἦχος βʹ. Προστασία...

Σ

ὺ προστάτης τῶνΧριστιανῶνἀκαταίσχυντος*καὶ μεσίτης πρὸςτὸνΠοιητὴνἀμετάθετος,*μὴπαρί­δηςἁμαρτωλῶν δεήσεων φωνάς,*ἀλλὰσπεῦσόν συ, θαυματουργέ,*εἰςτὴνβοήθειανἡμῶν*τῶνπιστῶς δεομένων σοι.*Τάχυνονεἰςπρεσβείαν*καὶσπεῦσονεἰςἱκεσίαν,*σὺεἶ προστάτης, σθενα­ρός,*Νεῖλε, πά­ντων τῶντιμῶντων σε.

 

ΚαὶεὐθὺςτὸΠροκείμενον.  Ἦχος δʹ.

Ο

ἱ ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονταιδικαιοσύνηνκαὶοἱ ῞Οσιοί σου ἀγαλλιάσονται. (δίς)

 

Στίχος: Καυχήσονται  ῞Οσιοιἐνδόξῃκαὶἀγαλλιάσονταιἐπὶτῶνκοιτῶναὐτῶν.

Ο

ἱ ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονταιδικαιοσύνηνκαὶοἱ ῞Οσιοί σου ἀγαλλιάσονται.

 

῾Ο ῾Ιερεύς: Καὶὑπὲρτοῦκαταξιωθῆναιἡμᾶςτῆςἀ­κροά­σεωςτοῦἁγίουΕὐαγγελίου …

῾Ο Χορός: Κύριε ἐλέησον (τρίς)

῾Ο ῾Ιερεύς: ̉Εκ τοῦκατὰΛουκᾶνἁγίουΕὐαγγελί­ου, τὸἀ­νάγνωσμα. Πρόσχωμεν. (Κεφ. στʹ 17-23)

῾Ο Χορός: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

 

Τ

ῷ καιρῷἐκείνῳἔστη ὁ ̉Ιησοῦςἐπὶτόπουπεδινοῦ, καὶὄχλοςμαθητῶναὐτοῦ, καὶπλῆθοςπολὺτοῦλαοῦἀπὸπάσηςτῆς᾿Ιουδαίαςκαὶ῾ΙερουσαλὴμκαὶτῆςπαραλίουΤύρουκαὶΣιδῶνος, οἳἦλθονἀκοῦσαιαὐ­τοῦκαὶἰαθῆναιἀπὸτῶννόσωναὐτῶν, καὶοἱὀχλού­μενοιἀπὸπνευμάτωνἀκαθάρτων, καὶἐθερα­πεύο­ντο˙καὶπᾶςὁὄχλοςἐζήτειἅπτεσθαιαὐτοῦ, ὅτιδύ­ναμιςπαρ᾿αὐτοῦἐξήρχετοκαὶἰᾶτοπάντας. Καὶαὐ­τὸςἐπάραςτοὺςὀφθαλμοὺςαὐτοῦεἰςτοὺςμαθη­τὰςαὐτοῦἔλεγε˙μακάριοιοἱπτωχοί, ὅτιὑμετέραἐ­στὶνἡβασιλείατοῦΘεοῦ˙μακάριοιοἱπεινῶντεςνῦν, ὅτιχορτασθήσεσθε˙μακάριοιοἱκλαίοντεςνῦν, ὅτιγελά­σετε˙μακάριοίἐστεὅτανμισήσωσινὑμᾶςοἱἄν­θρω­ποι, καὶὅτανἀφορίσωσινὑμᾶςκαὶὀνειδίσωσικαὶἐκ­βάλωσιτὸὄνομαὑμῶνὡςπονηρὸνἕνεκατοῦυἱοῦτοῦἀνθρώπου.Χαίρετε ἐνἐκείνῃτῇἡμέρᾳκαὶσκιρτήσατε˙ἰδοὺγὰρὁμισθὸςὑμῶνπολὺςἐντῷοὐ­ρανῷ.

῾Ο Χορός: Δὀξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

 

Δόξα ΠατρὶκαὶΥἱῷ…

Τ

αῖς τοῦ Οσίου Νείλου,*πρεσβείαις, Ἐλεῆμον,*ἐξά­λειψοντὰ πλήθη*τῶνἐμῶνἐγκλημάτων.

 

Καὶνῦνκαὶἀεὶ…

Τ

αῖς τῆς Θεοτόκου*πρεσβείαις, Ἐλεῆμον,*ἑξά­λει­ψοντὰ πλήθη,*τῶνἐμῶνἐγκλημάτων.

 

Στίχος: Ἐλέησόν με ὁ Θεὸςκατὰτὸ μέγα ἔλεός σου καὶκατὰτὸπλῆθοςτῶνοἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψοντὸἀνόμημά μου.

 

Ἦχος πλ. βʹ. Ὅληνἀποθέμενοι.

Μ

ὴ ἐγκαταλείπῃς με*σὺτοῦΧριστοῦστρατιώ­τα,*Νεῖλε πανσεβάσμιε,*ἀλλὰδέξαιδέησιντοῦἱκέ­του σου˙*θλῖψιςγὰρἔχει με,*φέρεινοὐ δύνα­μαι,*ἀρχεκάκουτὰ τοξεύματα˙*σκέπηνοὐκέκτη­μαι,*οὐδὲκαταφύγιον, ῞Οσιε,*πάντοθενπολεμούμε­νος*καὶπαραμυθίανοὐκἔχωπλὴν σου,* κλέος μονα­ζόντων καὶ δόξα Μετεώρων, θαυμαστέ,*μὴ μου πα­ρίδῃςτὴνδέησιν, *τὸ συμφέρον ποίησον.

 

῾Ο ῾Ιερεύς: Σῶσον, ὁ Θεός, τὸνλαὸν σου …

῾Ο Χορός: Κύριε, ἐλέησον(δωδεκάκις)

῾Ο ῾Ιερεύς: ̉ Ελέεικαὶοἰκτιρμοῖς…

῾Ο Χορός:  ̉Αμήν.

 

ΚαὶἀποπληροῦμεντὰςλοιπὰςᾨδὰςτοῦΚανόνος.

 

ᾨδὴ ζʹ. Οἱἐκτῆς ̉ Ιουδαίας...

Τ

ῶν δαιμόνων τὰ πλήθη*ἀπελαύνεις ταχέως, Νεῖ­λεἀήττητε,*καὶ θέλοντας σωθῆναι*μετάνοιαν πα­ρέχεις*διὸ πάντες κραυγάζομεν˙*Χαῖρε, πιστῶν ὁ φρουρὸς*καὶ Μετεώρων δόξα.

 

Θ

ησαυρὸς ἀνεδείχθης* Μετεώρων καὶ καύχημα, πνευματέμφορε,*καὶ πάντων τῶν ῾Ελλήνων*καὶτῶν ̉Ορθοδόξων*ἰατρὸς ὁ ἀνάργυρος*διὸπρὸς σε οἱπιστοὶ* προσέρχονται ἀσμένως.

 

Τ

ῶν ἀτέκνων κατέστης* καταφύγιον μέγα σύ, Πνευματέμφορε,* καί πάντων τῶνποθού­ντων* ἰδεῖνΘεοῦτήνδόξαν* ἀρωγός, διό κράζω­σι,* χαῖρεΝεῖλε σεμνέ,*πιστῶν ἡ βακτηρία.  

 

Θεοτοκίον.

Μ

οναζόντων κατέστης*ἀρωγὸςκαὶ προστάτης, Θεομακάριστε,*διὸ σε ἀνυμνοῦσικαὶ σε δοξολο­γοῦσι*καὶ  προσπίπτοντας  ᾄδουσι˙*Χαῖρε, Παρ­θένε ἁγνή,*πιστῶν η βακτηρία. 

 

ᾨδὴ ηʹ. Τὸν Βασιλέα...

Τ

ὸν Βασιλέα*σὺ καθικέτευε πάντες*σοῦδεόμε­θα, Νεῖλεἀθλοφόρε,*ὅπωςκαταπαύσῃ*τὴντοῦπυ­ρὸςμανίαν.

 

Τ

ὴν ἀνεργίαν*ταῖςσαῖςλιταῖς,  μυροβόλε, * ὁ Δε­σπότης  τῶνὅλωνἀπελαύνει*καὶπιστοῖς παρέ­χει* ταχέως ἐργασίαν. 

 

Τ

ὴν νεολαίαν*ἐξἐθισμῶνκαὶτῆς πλάνης* διαφύ­λαττε, Νεῖλε, αἰτοῦμεν*καὶὁδήγησέ την*εἰςτὰςαὐλὰςτοῦΚτίστου.

 

Θεοτοκίον.

Σ

έ, Θεοτόκε,*καθικετεύομεν πάντες*  ̉ Ορθοδό­ξους φύλαττελιταῖς σου*ἐξἰῶν ποικίλων*καὶ πάσης ἄλλης νόσου.

 

ᾨδὴ θʹ. Κυρίως Θεοτόκον...

Π

ρὸς σε ἀκαταπαύστως,*Νεῖλε θεοφόρε,*τῶν ̉Ορθοδόξων τὰ πλήθη*προσφεύγουσι*καὶἐξαι­τοῦσι, παμμάκαρ,*τὴνπροστασίαν σου.

 

Α

̉ γάπηνκαὶεἰρήνην,*ῥώμηνκαὶὑγείαν,*ὑπομο­νήνκαὶ πραότητα δίδουἡμῖν*καὶτῆςὀσφῦοςτὰἄλγη*λιταῖς σου ἴασον.

 

Ε

̉ κ τῆς φιλαργυρίας*καὶτῆς φλυαρίας,*Νεῖλεθεό­φρον, ἱκέταςδιάσωσον*καὶτοὺςπρὸς σε προσδρα­μόντας*παθῶνἀπάλλαξον.

 

Θεοτοκίον.

Π

αρθένε Θεοτόκε,*σὲ καθικετεύω*καὶ σοι προ­σπίπτω δεόμενος, ῎Αχραντε,*τοὺς ̉ Ορθοδόξους ἐκ πλάνης*σὺ διαφύλαττε.

 

Καὶεὐθὺςτὰ Μεγαλυνάρια

Α

῎ ξιόνἐστινὡςἀληθῶς*μακαρίζειν σε τὴνΘεοτό­κον,*τὴνἀειμακάριστονκαὶπαναμώμη­τον*καὶ Μητέρα τοῦΘεοῦ ἡμῶν.*ΤὴντιμιωτέραντῶνΧερου­βεὶμ*καὶἐνδοξοτέρανἀσυγκρίτωςτῶν Σε­ρα­φείμ,*τὴνἀδιαφθόρωςΘεὸνΛόγοντεκοῦσαν,­*τὴνὄντωςΘεοτόκονσὲμεγαλύνομεν.

 

Ο

ἰκιστὴς καὶκτίτωρ, θαυματουργέ,*ἐντοῖςΜετε­ώροις*ἀνεδείχθηςπολλῶνΜονῶν˙*διὸ μοναζό­ντων χοροὶ σε ἀνυμνοῦσι*καὶἐξαιτοῦσι, Νεῖλε,*τὴνπροστασίαν σου.

 

Π

άντας τοὺςποθούνταςδιακαῶς*τὸν μονήρη βί­ον*ἐνδυνάμωσον, ἱερέ,*καὶβοήθει, Νεῖλε,*τῶνμο­να­στῶντὸ κλέος,*ὅπωςκαταστῶσι*ἔνσαρκοιἄγγε­λοι.

 

Π

άντων τῶννοσούντων ὁ ἰατρὸς*καὶτῶνἐνἀνά­γκαις*ἀντιλήπτωρκαὶ βοηθός,*τῶν πλεόντων, Νεῖλε,*καὶτῶνἐποχουμένων* προστάτης ἀνεδεί­χθης*καὶκαταφύγιον. 

 

Ε

̉ κτενῶςἱκέτευετῷΘεῷ*ὑπὲρτῆς ῾Ελλάδος* εἰρη­ναίαναὐτὴντηρεῖν*καὶλυτροῦσθαι πάντων*δει­νῶν τε  καὶ  κινδύνων,*ΝεῖλεΜετεωρίτα,*πιστῶντὸ

καύχημα.

 

Δ

αίμονας κατέβαλες, θαυμαστέ,*διὰπολλῶνἀ­γώνων*νηστειῶν τε καὶπροσευχῶν*καὶγέγο­ναςδοχεῖον* Πνεύματος ῾Αγίου*ὡςκαὶ  συμπολί­της*τοῦΠανοικτίρμονος.

 

Π

ᾶσαι τῶνἀγγέλωναἱστρατιαί,* Πρόδρομε Κυ­ρίου*Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς,*οἱ ῞Αγιοι πάντες,*μετὰτῆς Θεοτόκου,* ποιήσατε πρεσβείαν,*εἰςτὸσω­θῆναιἡμᾶς.

 

῾Ο Χορός:῞Αγιος ὁ Θεός, ῞ΑγιοςἸσχυρός, ῞Αγιος  ̉Αθά­νατος ἐλέ­ησονἠμᾶς. (τρίς).

 

Δ

όξα ΠατρὶκαὶΥἱῶκαὶἁγίῳ Πνεύματι, καὶνῦνκαὶἀεὶκαὶεἰςτοὺςαἰῶναςτῶναἰώνων. ̉Αμήν.

 

Π

αναγία Τριάς, ἐλέησονἡμᾶς˙ Κύριε, ἱλάσθητιταῖςἁμαρτίαιςἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησοντὰςἀνο­μίαςἡμῖν˙ ῞Αγιε, ἐπίσκεψαικαὶἴασαιτὰςἀ­σθενείαςἡμῶν, ἕνεκεντοῦὀνόματός σου.

 

῾Ο Χορός: Κύριε, ἐλέησον (τρίς).

 

Δ

όξα ΠατρὶκαὶΥἱῶκαὶἁγίῳ Πνεύματι, καὶνῦνκαὶἀεὶκαὶεἰςτοὺςαἰῶναςτῶναἰώνων.  ̉Αμήν.

 

Π

άτερ ἡμῶν ὁ ἐντοῖςοὐρανοῖς, ἁγιασθήτωτὸὄ­νομά σου˙ ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου˙ γενηθήτωτὸ θέλημά σου, ὡςἐνοὐρανῷ, καὶἐπὶτῆςγῆς. Τὸνἄρτονἡμῶντὸνἐπιούσιονδὸςἡμῖν σήμερον˙ καὶἄφεςἡμῖντὰὀφειλήματαἡμῶν, ὡςκαὶἡμεῖςἀφίεμεντοῖςὀ­φειλέταιςἡμῶν˙ καὶμὴεἰσενέγκῃςἡμᾶςεἰςπειρα­σμόν, ἀλλὰῥῦσαιἡμᾶςἀπὸτοῦπονηροῦ.

 

῾Ο ῾Ιερεύς: ῞Οτισοῦἐστιν ἡ βασιλεία …

 

Ὁ Χορός:  ̉Α­μήν.  

 

ΕἶτατὸἈπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δʹ.

Τ

αῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς,*τῶν Μετεώρων τοὺς βράχους ἐγεώργησας*καὶτοῖςἐκ βάθους στε­ναγ­μοῖς,*εἰςἑκατὸντοὺς πόνους ἐκαρποφόρη­σας˙*καὶγέγοναςπατήρ,*τῶνἀσκουμένωνἐπάνωτοῖςβράχε­σι,*ΝεῖλεΠατὴρἡμῶν ῞Οσιε,*πρέσβευεΧρι­στῷτῷΘεῷ,*σωθῆναιτὰςψυχὰςἡμῶν.

 

῾Ο ῾Ιερεύς: ̉ Ελέησον ἡμᾶς ὁ Θεός … καὶ μνημονεύει τὰόνόματα, ὑπὲρὧντελεῖται ἡ Παράκλησιςκαὶποιεῖμικρὰνἀπόλυσιν.

Δόξα σοι Χριστὲ ὁ Θεὸς, ἡ ἐλπὶςἡμῶν. Κύριε …

 

῾Ο Χορός: Δόξα ΠατρὶκαὶΥἱῷ … Καὶνῦνκαὶἀεὶ … Κύριε, ἐλέησον (τρίς) Πάτερ, ἅγιεεὐλόγησον.

Τῶνπιστῶνἀσπαζομένωντὰςεἰκόναςψάλ­λομεν:

 

῏Ηχος βʹ. ῞Οτεἐκτοῦ ξύλου.

Π

ᾶσι τοῖςπροστρέχουσιπιστῶς*πρὸτῆςἱε­ρᾶς σου εἰκόνας,*Νεῖλε, πιστῶν χαρμονή,*δίδουσὺμε­τάνοιαν,*ὑπομονὴνκαὶχαράν,*φωτισμὸνκαὶταπείνωσιν,*εἰρήνηνκαὶπίστιν,*ἄγγελονἀ­κοίμη­τονκαὶὁδηγὸν ἀσφαλῆ.* Μάκαρ, Μετεώρων τὸ κλέ­ος*ἀ­σθενῶνἐδείχθης  θεράπων* καὶτῶν  ̉Ορ­θοδόξων  καταφύγιον.

 

῏Ηχος πλ. δʹ.

Δ

έσποινα, πρόσδεξαι*τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου*καὶλύτρωσαιἡμᾶς*ἀπὸ  πάσης ἀνάγκηςκαὶ θλί­ψεως.

 

῏Ηχος β´.

Τ

ὴνπᾶσανἐλπίδα μου*εἰςσὲἀνατίθημι,*Μῆ­τερτοῦΘεοῦ,* φύλαξόν με ὑπὸτὴνσκέπην σου.

 

῏Ηχος αʹ.

Τ

ῇ πρεσβείαΚύριε, πάντωντῶνἁγίων* καὶτῆςΘεο­τόκου* τὴνσὴνεἰρήνηνδὸςἡμῖν* καὶἐλέη­σονἡ­μᾶς,* ὡςμόνοςοἰκτίρμων.

 

῾Ο ῾Ιερεύς ἤ ὁ Προεστώς.

Δ

ι̉  εὐχῶντῶν ῾Αγίων Πατέρων ἡμῶν,* Κύριε  ̉Ιη­σοῦΧριστὲ ὁ Θεός,*ἐλέησονκαὶσῶσονἡμᾶς.

 

̉ Αμήν

 

 

 

---

[1].Εἰς τὰ δύο πρῶτα τροπάρια ἑκάστης ᾠδῆς λέγομεν:῞Οσιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν,εἰς δὲ τὰ δύο τελευ­ταῖα: Δό­ξα Πατρὶ…,  Καὶ νῦν…