Το έτος 1994 κάποιος Αγιορείτης επισκέφθηκε το παλαιό Μοναστήρι του άγιου Διονυσίου στον Όλυμπο. Εκεί συνάντησε μία γιαγιά ευλαβέστατη πού βοηθούσε τούς προσκυνητές. Ή γιαγιά ανέφερε στον μοναχό το έξης, και ήθελε να μάθη την γνώμη του, ανέφερε κάνη καλά:
«Όταν βλέπω κανένα φίδι στην αυλή του Μοναστηριού, εδώ έχει πολλά φίδια, το σταυρώνω και το φίδι κοκαλώνει. Γίνεται σαν βέργα. Μετά το πιάνω και το πετάω έξω. Μου λένε μερικοί: "Χαζή είσαι πού πιάνεις τα φίδια", και εγώ τούς λέω: "Γιατί είμαι χαζή; Ποιό είναι πιο δυνατό, το φίδι ή ό Σταυρός του Χριστού, πάνω στον όποιον σταυρώθηκε ό Χριστός και έσωσε τον κόσμο;". Με την δύναμη του Σταυρού, όταν θέλω να ζυμώσω, βάζω αλεύρι και νερό, τα ανακατεύω, τα σταυρώνω, μετά σηκώνεται το προζύμι και κάνω ψωμί».
Κάποιος μπουλντοζιέρης κατάκοπος από την εργασία του ξάπλωσε μία καλοκαιρινή νύχτα να ξεκούραστη. Αισθάνθηκε στον ύπνο του ένα βάρος να τον πιέζει και ξύπνησε αλλά δεν μπορούσε να αντίδραση. Έβλεπε ένα μαύρο, κάτι σαν σκυλί πού προχωρούσε σιγά-σιγά προς το κεφάλι του και τον πλάκωσε. Πήγαινε να τού βγει ή ψυχή. Όταν όμως έφθασε μέχρι το στήθος, άκουσε μία φωνή: «Ανέφερε δεν είχες αυτό (τον Σταυρό) στον στήθος σου, θα έβλεπες τι θα πάθαινες», και αμέσως εξαφανίστηκε. Ευχαρίστησε τον Θεό, έκανε τον σταυρό του και κατάλαβε πόσο μεγάλη είναι ή δύναμη τού Σταυρού πού τυπικά φορούσε μέχρι τότε.
BIBΛ. ΑΣΚΗΤΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου