Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Σάββατο 12 Μαρτίου 2011
Tή αυτή ημέρα, Κυριακή πρώτη τών Νηστειών, ανάμνησιν ποιούμεθα τής αναστηλώσεως τών αγίων καί σεπτών Εικόνων.
Tή αυτή ημέρα, Κυριακή πρώτη τών Νηστειών, ανάμνησιν ποιούμεθα τής αναστηλώσεως τών αγίων καί σεπτών Εικόνων, γενομένης παρά τών αειμνήστων Αυτοκρατόρων Κωνσταντινουπόλεως, Μιχαήλ καί τής μητρός αυτού Θεοδώρας, επί τής Πατριαρχείας τού αγίου καί Ομολογητού Μεθοδίου.
Τάς ου πρεπόντως εξορίστους Εικόνας,
Χαίρω, πρεπόντως προσκυνουμε
ένας βλέπων.
Η απαράλλακτος Εικών τού Πατρός,
πρεσβείαις τών αγίων σου Ομολογητών, ελέησον
ημάς,
Αμήν.
Τούτο τό τής Οικονομίας μυστήριον, πάλαι Προφήται θειωδώς εμπνευσθέντες, δι' ημάς, τούς εις
τά τέλη τών αιώνων καταντήσαντας, προκατήγγειλαν, τής τούτου τυχόντες ελλάμψεως. Γνώσιν
ούν θείαν δι' α
υτού λαβόντες, ένα Κύριον τόν Θεόν γινώσκομεν, εν τρισίν υποστάσεσι
δοξαζόμενον, καί αυτώ μόνω λατρεύοντες, μίαν Πίστιν, έν Βάπτισμα έχοντες, Χριστόν
ενδεδύμεθα, Αλλ' Ομολογούντες τήν σωτηρίαν, έργω καί λόγω, ταύτην ανιστορο
ύμεν.
Σαρκός τό εκτύπωμα, αναστηλούντές σου Κύριε, σχετικώς ασπαζόμεθα, τό μέγα μυστήριον, τής
Οικονομίας, τής σής εκδηλούντες, ου γάρ δοκήσει, ως φασίν, οι θεομάχοι παίδες τού Μάνεντος,
ημίν ώφθης φιλάνθρωπε, αλλ' αληθεία καί φύσει σαρκός, δι' αυτού αναγόμε νοι, πρός σόν πόθον
καί έρωτα.
Λαός: Τήν άχραντον Εικόνα σου προσκυνούμεν Αγαθέ αιτούμενοι συγχώρησιν τών πταισμάτων
ημών Χριστέ ο Θεός βουλήσει γάρ ηυδόκησας σαρκί ανελθείν εν τώ Σταυρώ, ίνα ρύση ούς
έπλασας εκ τής δουλείας τού εχθρού, όθεν ευχαρίστως βοώμέν σοι, χαράς επλήρωσας τά πάντα,
ο
Σωτήρ ημών, παραγενόμενος εις τό σώσαι τόν κόσμον.
Έτι δεόμεθα υπέρ μακαρίας μνήμης καί αιωνίου αναπαύσεως τών ψυχών τών
κεκοιμημένων δούλων σου βασιλέων, πατριαρχών, αρχιερέων, ιερέων ιερομονάχων
ιεροδιακόνων μοναχών καί πάντων τών από περάτων έως περάτων τής οικουμένης
κεκοιμημένων ευσεβών καί ορθοδόξων χριστιανών πατέρων προπατόρων πάππων προπάππων
γονέων αδελφών καί συγγενών ημών.
Ιερεύς: Έτι δεόμεθα καί υπέρ τού διαφυλαχθήναι τήν αγίαν Εκκλησίαν καί τήν πόλιν ταύτην, καί
πάσαν πόλιν καί χώραν, από οργής, λοιμού, λιμού, σεισμού, καταποντισμού, πυρός, μαχαίρας,
επιδρομής αλλοφύλων, εμφυλίου πολέμου καί αιφνιδίου θανάτου. υπέρ τού ίλεων ευμενή καί
ευδιάλλακτον γενέσθαι τόν αγαθόν καί Φιλάνθρωπον Θεόν ημών, τού αποστ
ρέψαι καί
διασκεδάσαι πάσαν οργήν καί νόσον τήν καθ' ημών κινουμένην, καί ρύσασθαι ημάς έκ τής
επικειμένης δικαίας αυτού απειλής, καί ελεήσαι ημάς.
(Ενταύθα αναγινώσκει ο Ιερεύς τάς εξής περικοπάς εκ τού Συνοδικού τής Ζ' Οικουμενικής Συνόδου.)
Ιερεύς: Οι Προφήται ως είδον, οι Απόστολοι ως εδίδαξαν, η Εκκλησία ως παρέλαβεν, οι Διδάσκαλοι ως εδογμάτισαν, η Οικουμένη ως συμπεφώνηκεν, η χάρις ως έλαμψεν, η αλήθεια ως αποδέδεικται, τό ψεύδος ως απελήλαται, η σοφία ως επαρρησιάσατο, ο Χριστός ως εβράβευσεν, ούτω φρονούμεν, ούτω λαλούμεν, ούτω κηρύσσομεν Χριστόν τόν αληθινόν Θεόν ημών, καί τούς Αυτού Αγίους εν λόγοις τιμώντες, εν συγγραφαίς, εν νοήμασιν, εν θυσίαις, εν Ναοίς, εν Εικονίσμασι, τόν μέν ως Θεόν καί Δεσπότην προσκυνούντες καί σέβοντες, τούς δέ διό τόν κοινόν Δεσπότην ως Αυτού γνησίους θεράποντας τιμώντες καί τήν κατά σχέσιν προσκύνησιν απονέμονες. Αύτη η πίστις τών Αποστόλων, αύτη η πίστις τών Πατέρων, αύτη η πίστις τών Ορθοδόξων, αύτη η πίστις τήν Οικουμένην εστήριξεν. Επί τούτοις τούς τής ευσεβείας Κήρυκας αδελφικώς τε καί πατροποθήτως εις δόξαν καί τιμήν τής ευσεβείας, υπέρ ής αγωνίσαντο, ανευφημούμεν καί λέγομεν. Τών τής Ορθοδοξίας προμάχων ευσεβών Βασιλέων, αγιωτάτων Πατριαρχών, Αρχιερέων, Διδασκάλων, Μαρτύρων, Ομολογητών, Αιωνία η μνήμη.
Οι εξ ασεβείας, εις ευσέβειαν προβάντες, καί τώ φωτί τής γνώσεως ελλαμφθέντες, ψαλμικώς τάς χείρας κροτήσωμεν, ευχαριστήριον αίνον Θεώ προσάγοντες, καί τας εν τοίχοις καί πίναξι, καί ιεροίς σκεύεσιν εγχαραχθείσας ιεράς Χριστού Εικόνας, τής Πανάγνου, καί πάντων τών Αγίων, τιμητικώς προσκυνήσωμεν, αποβαλλόμενοι τήν δυσσεβή τών κακοδόξων θρησκείαν, η γάρ τιμή τής Εικόνος, ώς φησι Βασίλειος, επί τό πρωτότυπον διαβαίνει, αιτούμενοι ταίς πρεσβείαις τής αχράντου σου Μητρός, Χριστέ ο Θεός ημών, καί πάντων τών Αγίων, δωρηθήναι ημίν τό μέγα έλεος.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου