Βλαντιμίρ Μιχαήλοβιτς Ζόμπερν. ΦΩΤΕΙΝΟΙ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ Ιστορίες ιερέων. θέμα Ταραχή.

Βλαντιμίρ Μιχαήλοβιτς Ζόμπερν

ΦΩΤΕΙΝΟΙ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ

Ιστορίες ιερέων

Ταραχή

Αυτό έγινε την πέμπτη εβδομάδα της Σαρακοστής. Στην εκκλησία του χωριού ετοιμάζονταν για τη μεγάλη γιορτή της Ανάστασης του Χριστού. Ζητήθηκε από ενορίτη του ναού, μια ευσεβής ηλικιωμένη γυναίκα, να καθαρίσει τα εκκλησιαστικά σκεύη και τις εικόνες. Μετά τη λειτουργία, ο ιερέας μαζί με τον γέροντα έφεραν στο σπίτι της μια εικόνα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Παρασκευής με ασημένιο ιμάτιο, που είχε γίνει πολύ σκοτεινή με τον καιρό.

Την επόμενη μέρα, οι άνδρες έφυγαν από το ναό και άρχισαν να αγανακτούν:

«Πώς τόλμησε ο ιερέας να βγάλει την εικόνα από την εκκλησία χωρίς να ρωτήσει τους ενορίτες γι' αυτό;»

Αποφασίσαμε να οργανώσουμε μια κοινοτική συνάντηση και να καλέσουμε τον ιερέα εκεί. Όταν ήρθε και άκουσε τις κατηγορίες, προσπάθησε να τους πείσει ότι η γριά ήταν αξιόπιστη, ότι θα ετοίμαζε την εικόνα για τη μεγάλη γιορτή του Πάσχα και αύριο θα έφερνε ο ίδιος την εικόνα. Τα λόγια του ιερέα δεν ησύχασαν τους ενορίτες, άρχισαν να φωνάζουν ότι η εικόνα θα εξαφανιστεί, ότι θα φέρουν άλλη στην εκκλησία, όχι πια με ασημένιο χιτώνα, ότι ο ιερέας πιθανότατα δωροδόκησε τη γριά... Σε μια λέξη, ήταν απαραίτητο να φέρει επειγόντως το εικονίδιο για να ηρεμήσει το πλήθος.

Αφού διέταξε να στρώσουν το έλκηθρο, ο ιερέας και ο φύλακας της εκκλησίας πήγαν στη γριά. Στο δρόμο πέρασαν από ένα γειτονικό χωριό. Οι κάτοικοί του είχαν ήδη ακούσει για την υποτιθέμενη κλοπή της εικόνας και δεν υπήρχε καλύβα από την οποία δεν θα έπεφταν βροχή οι πιο προσβλητικές και άσεμνες κατάρες στα φτωχά κεφάλια του ιερέα και των πρεσβυτέρων.

Έχοντας αποδεχτεί την καθαρισμένη εικόνα από τη γριά και επιστρέφοντας στο χωριό, ο ιερέας ζήτησε από τον φύλακα το κλειδί της εκκλησίας για να βάλει την εικόνα στη θέση της. Εκείνος όμως απάντησε ότι του είχαν πάρει το κλειδί οι χωρικοί. Εκείνη την ώρα τους πλησίασαν άνδρες οπλισμένοι με ρόπαλα. Είπαν με θάρρος στον ιερέα:

«Είμαστε φρουροί, δεν θα σας αφήσουμε να μπείτε στο ναό!» Αύριο το απόγευμα θα δούμε το εικονίδιο! Αν είναι το ίδιο, τότε καλό, αλλά αν είναι το άλλο, θα ασχοληθούμε μαζί σας!

Όσο κι αν τους έπεισε ο ιερέας, αναγκάστηκε να πάρει την εικόνα στο σπίτι του και να περιμένει την επόμενη μέρα. Μόλις κατάφερε να ανάψει το καντήλι μπροστά στην ιερή εικόνα, ένας άντρας του χτύπησε την πόρτα και τον κάλεσε στην ετοιμοθάνατη γριά. Για να πάρει ο ιερέας τα Τίμια Δώρα, οι φρουροί άνοιξαν την εκκλησία και τον συνόδευσαν στο βωμό και πίσω.

Την επόμενη μέρα, τα ξημερώματα, ο δήμαρχος του χωριού ήρθε πάλι στον ιερέα, ανακοινώνοντας ότι είχαν συγκεντρωθεί οι ενορίτες και ζήτησαν να έρθει κοντά τους. Αυτή τη φορά το πλήθος δεν επέτρεψε στον ιερέα να πει λέξη. Ένας γέρος, ο πατέρας του γέροντα του χωριού, φώναξε περισσότερο.

Ο ιερέας γύρισε προς το μέρος του:

- Φοβάστε τον Θεό! Γιατί, γέρο, ενσταλάζεις τέτοιες σκέψεις στη νεολαία; Είναι αμαρτία, έλα στα συγκαλά σου! Πρέπει να τους πεις λίγο νόημα, αλλά φωνάζεις πιο δυνατά! Ο Θεός μπορεί να σε τιμωρήσει για αυτό!

Όμως ο γέροντας συνέχισε να κατηγορεί τον ιερέα για κλοπή και ξαφνικά έπεσε στο έδαφος, παράλυτος. Όλοι σώπασαν.

«Ο Κύριος τον τιμώρησε, πάμε γρήγορα να πάρουμε την εικόνα, ας προσευχηθούμε στην Αγία Παρασκευή!» - άστραψε μέσα στο πλήθος.

Ο ηλικιωμένος ήταν αναίσθητος για πολλή ώρα. Και οι σιωπηλοί ενορίτες έκαναν προσευχές για την υγεία του και ζήτησαν από τον Κύριο συγχώρεση...