Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2024

Μια μέρα μια νεαρή γυναίκα ήρθε στην Optina Pustyn και ζήτησε να βαφτιστεί εδώ.


 


Μια μέρα μια νεαρή γυναίκα ήρθε στην Ιερά Μονή της Οπτινα και ζήτησε να βαφτιστεί εδώ.

– Γιατί θέλεις να βαφτιστείς στην Όπτινα; - Τη ρώτησε ο Hegumen Sergius (Rybko), τώρα ηγούμενος της εκκλησίας της Μόσχας, και εκείνη την εποχή ο ιερομόναχος της Optina.

«Και ένας γέρος έρχεται σε μένα και προσπαθεί να με πείσει να βαφτιστώ. Έτσι ήρθα να βαφτιστώ από αυτόν.

Ο επισκέπτης περιέγραψε την εμφάνιση του «πρεσβύτερου» της με τόση λεπτομέρεια που ο πατέρας Σέργιος υποψιάστηκε: τι θα γινόταν αν κάποιος από τους πρεσβύτερους της Όπτινα ερχόταν πραγματικά κοντά της; Άρχισε να της δείχνει φωτογραφίες και εικόνες των πρεσβυτέρων της Optina, αλλά η γυναίκα απάντησε με σιγουριά: «Όχι αυτός». Και ξαφνικά έλαμψε από ευτυχία όταν είδε την εικόνα του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ:

«Εδώ είναι ο γέρος μου, ορίστε, ο χαρούμενος μου!». Λέει μάλιστα, ξέρετε, κάπως έτσι: «Χαρά μου, σε παρακαλώ να βαφτιστείς».

Οι μεγάλοι άγιοι του Θεού βλέπουν μερικές φορές αγίους. Αλλά το να έρθει ο Άγιος Σεραφείμ σε έναν αβάπτιστο στις μέρες μας είναι, βλέπετε, άξιο έκπληξης. Ο πατέρας Σέργιος άρχισε να ρωτά τη γυναίκα, ρωτώντας τι ήταν το ξεχωριστό της. Αλλά φαινόταν να μην υπάρχει τίποτα ιδιαίτερο στη ζωή της - ζει σε ένα διαμέρισμα ενός δωματίου με τον σύζυγό της, τον γιο και την παράλυτη πεθερά της και εργάζεται ως πωλήτρια. Ο μισθός ήταν κάτι παραπάνω από μέτριος, αλλά η γυναίκα δεν σκέφτηκε καν ότι θα μπορούσε να μειώσει ή να λιποβαρύνει κάποιον. Και επίσης δεν μπορούσε να φανταστεί πώς θα μπορούσε να μαλώσει με τον σύζυγό της χωρίς ποτέ να τσακωθεί μαζί του. Εκτός από τον γιο της, θα ήθελε να κάνει και άλλα παιδιά, αλλά ο Κύριος δεν δίνει ακόμα παιδιά. Και η νεαρή όχι μόνο δεν αισθάνθηκε επιβάρυνση από τη φροντίδα της παράλυτης πεθεράς της, αλλά κυριολεκτικά αποθέωσε την πεθερά της.

«Ο σύζυγός μου και ο γιος μου και εγώ δεν πάμε σχεδόν πουθενά, για να μην αφήσουμε τη γιαγιά μας μόνη», είπε. «Όμως οι τρεις μας καθόμαστε τα βράδια, συζητώντας για κάτι, αλλά για κάποιο λόγο υπάρχει τέτοια χαρά στην ψυχή μου που δεν ξέρω πώς να το πω.

Συγγραφέας: Nina Pavlova

Δεν υπάρχουν σχόλια: