Το έργο του Κυρίου
10 Μαΐου.
«Αυτός που πιστεύει σε μένα θα κάνει
τα έργα που κάνω εγώ, και μεγαλύτερα έργα από αυτά θα κάνει» ( Ιωάννης 14:12 ).
Το έργο του Κυρίου είναι πρώτα απ'
όλα η αναζωογόνηση και η σωτηρία των ανθρώπινων ψυχών και σε αυτό το μεγάλο ιερό
έργο ο Κύριος μας καλεί να γίνουμε συνεργάτες Του, εργαζόμενοι στο χωράφι Του
και συλλέγοντας από αυτό, με τη δύναμη του Σωτήρας ο ίδιος, όλο και
περισσότεροι τέλειοι καρποί. Είμαστε άξιοι μιας τέτοιας ιερής, μεγάλης κλήσης;
Μόνο με καθαρή ψυχή και καθαρή καρδιά μπορεί κανείς να ξεκινήσει αυτή τη μεγάλη
ιερή ιεροτελεστία - τη φύτευση της καλοσύνης στις ανθρώπινες ψυχές.
Ένας μεγάλος στοχαστής συγκρίνει την
ανθρωπότητα με ένα μπλοκ μάρμαρο από το οποίο ένας καλλιτέχνης μπορεί να
χαράξει όμορφα σχήματα. Ο άνθρωπος είναι το ίδιο όργανο στα χέρια του Θεού με
μια σμίλη στα χέρια ενός γλύπτη. αλλά το όργανο είναι συνειδητό και, κατά
συνέπεια, υπεύθυνο. Πράγματι, το κάλεσμα ενός καλλιτέχνη που μπορεί να
δημιουργήσει έναν άγγελο από μια άμορφη πέτρα είναι υψηλό, αλλά ακόμη ασύγκριτα
υψηλότερο και πιο όμορφο είναι η ευκαιρία να αφυπνίσει την ανθρώπινη ψυχή στη
συνειδητή ζωή, να την καλέσει σε έναν υψηλότερο, πνευματικό στόχο. Μια μητέρα
που μεγαλώνει το παιδί της, το λατρεύει στην αγκαλιά της, πρέπει πρώτα από όλα
να σκεφτεί τη ζωντανή ψυχή που της εμπιστεύτηκε ο Κύριος. Της δόθηκε η δύναμη
να μεγαλώσει αυτή την ψυχή με το πνεύμα της αλήθειας και της αγάπης του Θεού,
να καταστείλει το μικρόβιο του κακού μέσα της, να ξυπνήσει, σαν να λέμε, έναν
άγγελο που κοιμόταν μέσα της, να τη βάλει στο αληθινό μονοπάτι που οδηγεί στο ο
Κύριος. Όλες οι φιλοδοξίες, όλες οι δυνάμεις της καρδιάς της μητέρας πρέπει να
κατευθύνονται προς αυτόν τον στόχο, τον οποίο μπορεί να επιτύχει μόνο με την
παντοδύναμη βοήθεια του Θεού.
Δεν είναι όμως μόνο στη στενή σχέση
μεταξύ γονέων και παιδιών που ολοκληρώνεται αυτό το μεγάλο έργο της αφύπνισης
και της διαπαιδαγώγησης της ψυχής. Και τα παιδιά, με τη σειρά τους, επηρεάζουν
τους γονείς τους, ενθαρρύνοντάς τους να κάνουν το καλό, και ο αδελφός στον
αδελφό και ο ένας στον άλλο. Στη βάση όλων των ανθρώπινων σχέσεων, πρώτα απ
'όλα, πρέπει να υπάρχει αυτό το υψηλό, ιερό καθήκον - να ενθαρρύνουμε ο ένας
τον άλλον στην καλοσύνη, μια κλήση στην αιώνια αλήθεια. Όλοι οι φωτισμένοι,
σοφοί, πλούσιοι σε γνώση πρέπει να φέρουν τη φώτιση, τη γνώση, τη σοφία τους
στα πόδια του Χριστού, ώστε να σας διδάξει να βοηθήσετε τους αφώτιστους
αδελφούς ανθρώπους να Τον γνωρίσουν. Και να θυμάστε ότι δεν είναι δική σας
υπόθεση. Ο Χριστός δεν μιλάει για τις πράξεις και τα σχέδιά σου, αλλά για τα
δικά Του, τα οποία θέλει να κάνει μέσω εσένα, αν παραδοθείς ολοκληρωτικά σε
Αυτόν και δεν Του ανακατευτείς με έπαρση και αυταπάρνηση. Ο κόσμος χρειάζεται
τον Θεό, τα έργα Του και εσάς μόνο ως όργανά Του. Λοιπόν, «ο σοφός ας μην καυχιέται
για τη σοφία του... αλλά όποιος καυχιέται ας καυχηθεί για αυτό, ότι με
καταλαβαίνει και με γνωρίζει... γιατί μόνο αυτό είναι ευάρεστο σε μένα », λέει
ο Κύριος ( Ιερ. 9: 23–24 ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου