382 . Μη φεύγεις από Εμένα , τον Δημιουργό μου! Όποια σκέψη κι αν σας έρθει, στραφείτε αμέσως στον Κύριο. αυτό που έχει υποσχεθεί θα συμβεί στην πραγματικότητα. Αν κατακτήσουμε κάποια σκέψη, τότε είμαστε ήδη κατακτητές των παθών. Αν έρθει μια σκέψη που δεν είναι χρήσιμη, θα φωνάξει: πήγαινε εκεί, ή πες το, και της αντιστεκόμαστε και την αποκρούουμε με προσευχή, τότε έχουμε γίνει νικητές!
383 . Η ουράνια σκέψη μπορεί να αποκτηθεί με την ανάγκη. αλλά το κακό έρχεται από μόνο του και μπορείς να το διώξεις μόνο με την προσευχή.
384 . Στον κήπο φυτεύονται σπόροι και μαζί τους φυτρώνει άφυτο, αποστειρωμένο γρασίδι. Θέλουμε να φυτέψουμε καλές σκέψεις στον εαυτό μας, αλλά μετά έρχονται από μόνες τους αυτές που είναι αντίθετες προς τον Θεό και δεν μας χρήσιμες. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο αρχάριος χρειάζεται να προσευχηθεί: Κύριε , πάρε από μένα κάθε κακή σκέψη! Άλλοι, που ήδη γνωρίζουν καλά πώς και από πού προέρχονται αυτές οι σκέψεις, απάντησαν: Δεν το εύχομαι. Και οι τέλειοι με εξουσία τους έδιωξαν μακριά: φύγε από μένα , κακιά! Αν κάποιος δέχεται οποιεσδήποτε σκέψεις, ασχολείται με αυτές και δεν τις διώχνει από τον εαυτό του, έρχεται στη διαφθορά και είναι κοντά στην καταστροφή.
385 . Όταν ο εχθρός κάνει μια προσφορά και στραφούμε αμέσως στον Θεό, προσευχόμαστε, τότε ο εχθρός σύντομα θα μας εγκαταλείψει. και όταν δεχτούμε τη συμβουλή του, θα μας δείξει αμέσως τι να πούμε και πώς να το κάνουμε, θα μας βοηθήσει να κάνουμε τις συμβουλές του πράξη, θα μας πάρει εντελώς τον έλεγχο, θα μας κάνει δέσμιους.
386 . Στον κόσμο που έχουμε δει και ακούσει τα πάντα, είναι δύσκολο να καταστραφεί αυτός ο σπαρμένος σπόρος. και μετά ο εχθρός προσφέρει τη συμβουλή του στο μυαλό - σε άλλους, θυμό ενάντια σε μια αδελφή που έχει προσβάλει, σε άλλους, παρουσιάζει κάποιες εγκόσμιες παροχές και ανέσεις. Αν ακούσουμε τη φωνή του εχθρού, θα μας οδηγήσει όχι στη σωτηρία, αλλά στην καταστροφή.
387 . Μόλις εμφανιστεί μια σκέψη αντίθετη προς τον Θεό, πείτε αμέσως: «Κύριε, πάρε αυτή την κακή σκέψη από πάνω μου ». Είναι σαν κάποιο είδος φιδιού. Δεν υπάρχει τρόπος να απαλλαγούμε από αυτό παρά μόνο με την προσευχή.
388 . Όταν ο εχθρός μας παρουσιάζει κάτι, και δεν το απωθούμε, ας στρέψουμε τη σκέψη μας σε αυτόν: τότε θα απογοητευθούμε και θα απελπίσουμε. Χρειάζεται να σταυρώσεις τον εαυτό σου και να απωθήσεις τον εχθρό με προσευχή. Γι' αυτό δεν θα τιμωρηθούμε, ότι οι σκέψεις του εχθρού έλκονται: αν τις αποκρούσουμε, θα λάβουμε ακόμη κορώνες. και αν το δεχτούμε, θα λάβουμε τιμωρία, όχι ανταμοιβή.
389 . Αν δεν δέχτηκες την κακή σκέψη, αλλά την απώθησες με την προσευχή, είσαι ήδη οι νικητές των παθών. Και αν παραμένετε συνεχώς νικητές, τι ανταμοιβή! Σε αυτόν που θα νικήσει θα δώσω να καθίσει μαζί Μου στον θρόνο Μου , όπως νικούσα και κάθισα με τον Πατέρα Μου ( Αποκ. 3:21 ).
390 . Δεν υπάρχει τρόπος να ζεις χωρίς πειρασμούς. Παιδί , αν έρχεσαι να υπηρετήσεις τον Κύριο Θεό, προετοίμασε την ψυχή σου για πειρασμό ( Κύριος 2:1 ). Και τι ανταμοιβή όταν υπομένεις τον πειρασμό! Αφού τιμωρηθούν λίγο, θα ωφεληθούν πολύ, γιατί ο Θεός τους δοκίμασε και τους βρήκε άξιους του εαυτού Του. Τα δοκίμασε σαν χρυσάφι σε καμίνι και τα δέχτηκε ως καρπό θυσίας. Και όταν το επισκεφτούν , θα λάμπουν, και σαν σπίθες θα κυλούν στο κοτσάνι. Κρίνουν με τη γλώσσα και κυβερνούν τους ανθρώπους ( Σοφ. 3:5–8 ). (Αυτό το διάβαζε πάντα με ιδιαίτερο ενθουσιασμό.) Κύριε, έρπουμε από τα νιάτα μας: αγιάζεις τις ψυχές μας, αγιάζεις τις σκέψεις μας, τα λόγια μας, τα σώματά μας!
391 . Δεν ζούμε σε περιόδους διώξεων. αλλά δεν μπορεί να ειπωθεί ότι ακόμη και τώρα δεν υπάρχουν διώξεις: υπάρχουν διωγμοί από τον εχθρό - θα παρουσιάσει ένα πράγμα, μετά άλλο, για να προκαλέσει απελπισία, θλίψη, απόγνωση, για να απομακρυνθεί κάπως από τον Θεό - παρουσιάζει αυτό που δεν υπήρχε καθόλου, το αυξάνει, κάνει ένα βουνό από σπόρους παπαρούνας. Πρέπει να είμαστε υπομονετικοί, ο Κύριος ο Θεός δεν θα μας εγκαταλείψει.
392 . Δεν χρειάζεται να στεναχωριέσαι, δεν χρειάζεται να λυπάσαι που μπήκες σε αυτή τη ζωή. Ο Θεός θα βοηθήσει, ρωτήστε Τον. Μερικές φορές συμβαίνει κάποιο είδος αναπηρίας ή ασθένειας: πρέπει να ευχαριστούμε τον Κύριο. Αν αντέξουμε με ευγνωμοσύνη, θα λάβουμε το στεφάνι του μαρτυρίου.
393 . Τρέχουμε από τις λύπες. Αλλά οι άγιοι λυπήθηκαν για το γεγονός ότι δεν υπήρχαν θλίψεις: είναι δυνατόν, είπαν, να σωθεί χωρίς αυτές; Πρέπει να υπομένουμε τις θλίψεις με ευγνωμοσύνη. Νομίζουμε ότι οι λύπες έρχονται τόσο εύκολα. Όχι! Ο Κύριος ο Θεός μάς στέλνει να ξέρουμε ότι δεν έχουμε ακόμη επιτύχει ταπείνωση και υπομονή.
394 . Ο Κύριος ο Θεός ξέρει τι χρειάζεστε. Φώναξέ Του: Γενηθήτω το θέλημά σου! Φωνάζει σε όλους: Επικαλέστε με την ημέρα της θλίψης σας, και θα σας ελευθερώσω ( Ψαλμ. 49:15 ). Επικαλέστε Τον χωρίς αμφιβολία, αλλά με πίστη.
395 . Μη νομίζεις ότι ο Κύριος ο Θεός δεν κοιτάζει τους κόπους σου, την υπομονή σου: κοιτάζει όλα τα καλά, κι αν ζεις έτσι, δεν θα σε αφήσει. Εργαστείτε σκληρά, και ο Κύριος ο Θεός θα σας αναπαύσει.
396 . Υπάρχουν λίγα που πρέπει να υπομείνεις σε αυτή τη ζωή. και ότι υπάρχει μια καλύτερη και ατελείωτη μελλοντική ζωή, γι' αυτό πρέπει αναμφίβολα και σταθερά να πειστείτε.
397 . Έχουμε λίγο χρόνο να ζήσουμε. Ένα λεπτό, λιγότερο από ένα λεπτό από μόνο του, είναι μια ολόκληρη ζωή σε σύγκριση με την αιωνιότητα. Αν η αιωνιότητα, τότε θα πάρουμε μια δυσμενή, γιατί δεν θα έχει τέλος!
398 . Θα έρθει καιρός που θα αρχίσουμε να μετανοούμε επειδή δεν υπηρετήσαμε τον Θεό τόσο επιμελώς, επειδή δεν Τον αγαπήσαμε όσο πολύ, επειδή δεν Τον δοξάσαμε όπως θα έπρεπε!
399 . Όταν ο Χριστός ο Υιός του Θεού έρθει να κρίνει - ίσως σύντομα! - τότε θα τοποθετήσει μερικά στο δεξί χέρι και άλλα στο αριστερό. Σε κάποιους θα πει: Πήγαινε, καταραμένη, στην αιώνια φωτιά! Προς άλλους: Ελάτε, ευλογημένοι του Πατέρα μου, κληρονομήστε τη βασιλεία που ετοιμάστηκε για εσάς από την ίδρυση του κόσμου.
400 . Οι δίκαιοι θα λάμπουν σαν τον ήλιο στη Βασιλεία του Επουράνιου Πατέρα: τι ανταμοιβή για λίγη υπομονή! Οι θησαυροί όλου του κόσμου δεν είναι τίποτα μπροστά στην αιώνια ευδαιμονία που έχει προκαθοριστεί για εμάς, σε σύγκριση με τις ευλογίες που δεν έχει δει το μάτι, ούτε το αυτί άκουσε, ούτε μπήκε στην καρδιά του ανθρώπου ( Α' Κορ. 2:9 ). Και στερούμε τον εαυτό μας έναν τέτοιο θησαυρό για χάρη της προσωρινής γαλήνης.
401 . Ας ζήσουμε σαν να μην πεθάνουμε! Ωστόσο, ο θάνατος είναι πάντα μπροστά στα μάτια μας. Βλέπουμε και ακούμε συνεχώς: ένας πέθανε, ένας πέθανε, ένας είναι καλός, άλλος είναι κακός! Είναι τρομακτικό ακόμη και να σκεφτόμαστε ότι θα υπάρξει μια ατελείωτη ζωή, και σύμφωνα με την αξία, όποιος ζει εδώ θα γίνει διάσημος.
402 . Πόσο καιρό θα πρέπει να ζήσω εκεί; εβδομήντα ή εκατό χρόνια; ένα εκατομμύριο, εκατό εκατομμύρια; Όχι, για πάντα και πάντα! Και όσο περισσότερο ζούμε εκεί, τόσο περισσότερο θα γνωρίζουμε το μεγαλείο του Θεού, και η αγάπη μας θα αυξάνεται.
403 . Αν ένα βουνό άμμου στοιβαζόταν από τη γη στον ουρανό και ένας κόκκος άμμου είχε στην άκρη για κάθε χρόνο, αυτό θα ήταν το τέλος όλων. και δεν θα υπάρχει τέλος.
404 . Βλέπουμε πράγματα από ξύλο, σίδηρο, χαλκό, ασήμι και χρυσό. Ο χρυσός είναι το ισχυρότερο από όλα τα μέταλλα, αλλά εξακολουθεί να υπόκειται σε καταστροφή. η ψυχή μας είναι άφθαρτη! Καλό θα ήταν να το καθαρίζαμε σε αυτή τη ζωή, ώστε να λάμπει σαν χρυσός στη μελλοντική ζωή, ή σαν ασήμι. Μόνο που δεν θα ήταν σαν δέντρο, δεν θα γινόταν τροφή για φωτιά. Το ασήμι μειώνεται με τη φωτιά, αλλά ο χρυσός δεν μειώνεται, όσο κι αν το κάψεις: καλό θα ήταν να είναι χρυσός!
405 . Η ζωή μας μπορεί να πλησιάζει στον τελικό της χρόνο, στο τέλος της. Γύρνα, ψυχή μου, στην ανάπαυσή σου, γιατί ο Κύριος σε φέρθηκε γενναιόδωρα . γιατί έχει ελευθερώσει την ψυχή μου από το θάνατο και τα μάτια μου από τα δάκρυα ( Ψαλμ. 114:6–7 ).
406 . Αυτό είναι καλό να έχετε κατά νου: είμαι η γη, μου δίνεται μόνο η ευκαιρία να κοιτάξω αυτό το σοφό κτίριο – θα κοιτάξω και θα ξαναγίνω γη.
407 . Αν ο Κύριος χτίσει το σπίτι, αυτοί που το χτίζουν εργάζονται μάταια ( Ψαλμ . 126:1 ): πρέπει να ζητήσουμε από τον Κύριο να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος στην οικοδόμηση της ψυχής μας. Διότι ούτε η πράξη Του γίνεται ούτε ο λόγος Του.
408 . Αν ο Κύριος ο Θεός μας αφήσει για ένα λεπτό, τι στο καλό μας;
409 . Λέτε στην προσευχή: Πατέρα μας ! Εάν είναι Πατέρας, τότε νοιάζεται για εσάς. «Μάλλον», λέει, «η μητέρα θα ξεχάσει τους απογόνους, αλλά εγώ δεν θα ξεχάσω εσένα. Δημιουργέ μου! Πώς το μωρό τρέχει στη μητέρα του! και εμείς απομακρυνόμαστε από Σένα!
410 . Η πρόσβαση στον Ουράνιο Βασιλιά εξαρτάται από εμάς. Μπορείτε να καταφύγετε σε αυτό σε οποιαδήποτε σύγχυση. Λένε: όποιος δεν έχει πάει ποτέ στη θάλασσα, ποτέ δεν προσευχήθηκε στον Θεό επιμελώς. Έτσι είναι και στις ανησυχίες της ζωής: όσο περισσότερες ανησυχίες, τόσο περισσότερη σύγχυση, τόσο πιο απαραίτητο είναι να καταφύγουμε στον Θεό.
411 . Αν δεν υπήρχε εύνοια από τον Θεό προς εσάς, αν ο Κύριος δεν κοιτούσε τον άγιο τόπο Του, τίποτα δεν θα ήταν εδώ! Περιφρονεί? Χρειάζεται μόνο να διαθέσουμε την καρδιά μας να είναι υποταγμένη, να παραδοθούμε στο θέλημά Του και Αυτός θα κατευθύνει την πορεία μας προς το καλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου