Το μωρό θέλει να σε φιλήσει.
Στην Κωνστάντζα, στην οδό F..., υπάρχει ένα γυναικολογικό ιατρείο. Είναι στην πραγματικότητα ένα κρεοπωλείο για ακριβά μωρά. Οι αμβλώσεις πραγματοποιούνται. Ένας γιατρός έρχεται δύο φορές την εβδομάδα και σκοτώνει μερικά ακόμα μωρά. Και ο Θεός μέσα τους.
Είναι μια πληγή στη γειτονιά. Με πονάει τρομερά κάθε φορά που πηγαίνω εκεί. Και - πιστέψτε με, νιώθω το σκοτάδι της κόλασης. Μισώ αυτό το σπίτι και τα αυτοκίνητα στην πύλη, όπου οι μαμάδες με ζωή μέσα γίνονται κατά συρροή δολοφόνοι.
Κάποτε, περπατούσα προς τα εκεί. Είχα πάει ένα άρρωστο γατάκι στον κτηνίατρο. Του έδωσαν ένα ηρεμιστικό. Μου είπαν να επιστρέψω σε μία ώρα. Περπατούσα τόσο αργά, με το κεφάλι μου στα σύννεφα.
Όταν φτάνω κοντά στο διαβολικό κατάστημα, ένα κόκκινο αυτοκίνητο σταματά μπροστά μου. Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά. Σε αυτό, ένα απίστευτα όμορφο κορίτσι και ένας ηλίθιος. Μάλωναν. Συνειδητοποίησα ότι το κορίτσι ήθελε να κρατήσει το μωρό, ενώ το ηλίθιο θηρίο πίσω από το τιμόνι όχι. Ούρλιαζαν εκεί. Πέρασα από δίπλα τους. Το κορίτσι με είδε με το ράσο. Θυμήθηκε τον Θεό. Ο ηλίθιος εγκληματίας μπήκε στο γραφείο, για να πληρώσει για τον φόνο, νομίζω. Το κορίτσι έμεινε στο αυτοκίνητο.
Γύρισα γρήγορα, όταν την προσπέρασα, το παράθυρό της ήταν ανοιχτό, είπα κοφτά: το μωρό θέλει να σε φιλήσει.
Το κορίτσι κοίταξε για πολλή ώρα και ξέσπασε σε κλάματα. Ουρλιάζοντας από τον πόνο. Σηκώθηκε και έτρεξε στην κοιλάδα. Ο δολοφόνος βγήκε από την αυλή, την φώναξε. Το καημένο το κορίτσι έτρεχε μακριά από τον κόφτη, για να μην την ξαναδεί ποτέ.
Έκλαψα κι εγώ. Ίσως κατάφερα να σώσω ένα πολύτιμο μωρό, με μάτια πιο καθαρά από τον ουρανό, από τα μαχαίρια δαιμόνων με ανθρωπόμορφο πρόσωπο.
Δόξα τω Θεώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου