Η δουλειά ενός αδύνατου άντρα
Αιδεσιμότατος Ιωάννης Βαλεντίνος Ιστράτι
Πολύ συχνά η δουλειά μας είναι να είμαστε αδύναμοι. Είναι η περιττή δουλειά να κατηγορείς τους άλλους, να περιμένεις τα πάντα από τους άλλους, να ζητάς ατελείωτα συγγνώμη.
Στον κόσμο μας υπάρχουν πολλοί παραλυτικοί που δεν επιδεικνύουν τα τραύματα ή τις αδυναμίες τους. Σίγουρα δεν πρόκειται για την παράλυση του σώματος, αλλά για την αποδυνάμωση της ψυχής, μέσω παθών και αμαρτιών που διαπράττονται ξανά και ξανά, μέχρι να φτάσουμε να εντρυφήσουμε στη δική μας μη ύπαρξη. Η ασθένεια της έλλειψης κινητικής δύναμης γίνεται ένα φυσικό κακό της ζωής, η συνήθεια να δέχεται κανείς τα πάντα ως δεδομένα, να κατηγορεί πάντα τους άλλους για τα δικά του λάθη, να κατηγορεί τους άλλους και να δικαιολογεί τον εαυτό που είναι παγιδευμένος στα δικά του όρια.
Ο κουτσός άνθρωπος στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη ήταν άρρωστος για 38 χρόνια. Είχε συνηθίσει τον πόνο και τον αποδέχτηκε χωρίς κανένα πρόβλημα. Μερικές φορές η ζωή ως παραλυτικός μπορεί να γίνει ψυχολογικά άνετη, πηγή αυτοθυματοποίησης και κατηγορίας προς τους άλλους. Μέσα σε 38 χρόνια, αυτός ο άνθρωπος είχε γίνει άτρωτος στις εκχύσεις της χάρης του θεραπευτικού αγγέλου, αφήνοντας μόνος του ενάντια στον πόνο και τον θάνατο. Αλλά το πιο λυπηρό είναι ότι έμεινε μόνος μπροστά στον εαυτό του. Επομένως, ο Σωτήρας τον ρωτάει: Θέλεις να γίνεις καλά; Μέσα από αυτά τα λόγια, ο Θεός δείχνει το τεράστιο βάρος της αδυναμίας που παρασιτίζει και παραλύει τη ζωή μας και την κίνησή μας προς τον Χριστό. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να θεραπευτούν, νιώθουν καλά με τις ιδιορρυθμίες και τις αδυναμίες τους, γίνονται άνθρωποι των οποίων τα όρια δεν ξεπερνιούνται ποτέ.
Το Λουτρό της Βιτέζντα επεκτάθηκε θεϊκά στην Εκκλησία και έγινε μια αγία κολυμβήθρα που συγχωρεί όλες τις αμαρτίες μέχρι το Βάπτισμα και ένας Θρόνος Εξομολόγησης που σβήνει όλους τους λεκέδες από την ψυχή και αγιάζει την καρδιά. Τώρα όχι μόνο ένας άγγελος κατεβαίνει στα νερά, αλλά χιλιάδες αρχάγγελοι και μυριάδες αγγέλων στέκονται γύρω από τον ουράνιο Θρόνο, από τον οποίο ο Άγγελος της Μεγάλης Βουλής, ο Υιός του Θεού, αναβλύζει αιώνια θεραπεία. Τώρα όχι μόνο αυτός που εισέρχεται πρώτος, αλλά όλοι όσοι έρχονται στα ιαματικά νερά της Εξομολόγησης, λαμβάνουν τη δύναμη μιας νέας και αθάνατης ζωής. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει: «Αν θυμόμαστε τις αμαρτίες μας, ο Θεός θα τις ξεχάσει, και αν τις ξεχάσουμε εμείς, ο Θεός θα τις θυμηθεί». Η εξομολόγηση είναι, επομένως, η παγκόσμια κρίση, που προβλέπεται στο άπειρο της αγάπης του Θεού, η οποία σβήνει κάθε αμαρτία που εξομολογείται μέσω της μετάνοιας και ακυρώνει την τιμωρία της αποξένωσης του ανθρώπου από τον Θεό.
Πολύ συχνά η δουλειά μας είναι να είμαστε αδύναμοι. Είναι η περιττή δουλειά να κατηγορούμε τους άλλους, να περιμένουμε τα πάντα από τους άλλους, να ζητάμε ατελείωτα συγγνώμη, να μένουμε στάσιμοι, παραλυμένοι στις δικές μας αδυναμίες και αμαρτίες, να υποφέρουμε από πνευματική πάρεση και να κοιτάμε με φθόνο όσους σώζονται. Αυτό το επάγγελμα πρέπει να εγκαταλειφθεί αμέσως και οριστικά, μέσω μιας συνολικής εργασίας που να περιλαμβάνει το μυαλό, την ψυχή, τη ζωή, το σώμα και την εργασία μας. Η αδιάλειπτη προσευχή, η ελευθερωτική νηστεία, η ειλικρινής φιλανθρωπία, η βαθιά ταπείνωση, η ενεργός αναμονή, η ανοιχτότητα στη λήψη της χάρης, η άψογη καλοσύνη, η σιωπή γεμάτη ευγνωμοσύνη, ο λόγος που λέγεται για οικοδομή, όλα αυτά είναι ικανά να μας απελευθερώσουν από την άχαρη (δηλαδή άχαρη) δουλειά του παραλυτικού και να μας βοηθήσουν να κινηθούμε ελεύθερα στην άνοδό μας προς τον Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου