Μέρα με τη μέρα. Ημερολόγιο Ορθοδόξου Ιερέα! 132

 

Προσευχή για τον πλησίον σου

15 Μαΐου.

 

«Και ο Κύριος αποκατέστησε την απώλεια του Ιώβ όταν προσευχήθηκε για τους φίλους του!» ( Ιώβ 42:10 )

 

Είμαι ελεύθερος μόνο όταν ξεχάσω τον εαυτό μου. Το να φροντίζω τον εαυτό μου και τις αντιξοότητες μου είναι η αλυσίδα που με δένει. Αν μπορούσα να ξεχάσω τον εαυτό μου, θα ήμουν ελεύθερος. Αν θυμόμουν, όταν με πλησίαζε ένα σύννεφο, ότι το ίδιο σύννεφο σκέπαζε τον αδερφό μου, δεν θα είχα προσέξει πια τη σκιά του πάνω από το κεφάλι μου. Προσευχόμενος γι' αυτόν, το βάρος μου θα εξαφανιζόταν χωρίς ίχνος και θα έπαψα να το νιώθω. Ω, πνεύμα λήθης του εαυτού, το θείο πνεύμα του Χριστού, το πνεύμα της ταπεινοφροσύνης και της αγάπης ξεχύθηκε στον Σταυρό - σε σένα μόνο μπορώ να βρω πλήρη ελευθερία! Ελευθέρωσέ με από τον εαυτό μου, πάρε αυτή τη βαριά αλυσίδα από πάνω μου.

 

Δεν είναι η θλίψη ή η ταλαιπωρία που με περιορίζει, αλλά το γεγονός ότι αυτή η ταλαιπωρία επικεντρώνεται στον εαυτό μου. Βοήθησέ με να πάρω πάνω μου τα βάρη των άλλων, βοήθησέ με να γευτώ το γλυκό συναίσθημα της γαλήνης παίρνοντας πάνω μου τα βάρη των γύρω μου και σε αυτό το να έχω κοινωνία μαζί Σου, που πήρες πάνω σου τις αδυναμίες και τις ασθένειες μας! Δίδαξέ με να προσεύχομαι για τους άλλους. Και, ανεξάρτητα από το τι δεσμεύει τη δική μου ψυχή, άφησέ με να απελευθερωθώ από την ελευθερία που δίνεις, την ελευθερία της αυταπάρνησης και την ετοιμότητά σου να είμαι το όργανό σου για να υπηρετείς τους άλλους μέσω προσευχής, λόγων ή πράξεων.