«Προσευχή που γεννιέται από την Αγάπη»
Προσευχήσου…
Κι ας μη το ξέρει κανείς. Ούτε εκείνος για τον οποίο προσεύχεσαι.
Γιατί η αληθινή προσευχή είναι αυτή που γεννιέται στα έγκατα της καρδιάς,
εκεί όπου ο λόγος σωπαίνει και ο Θεός ακούει.
Προσευχήσου κρυφά,
όταν όλοι κοιμούνται, όταν κανείς δεν βλέπει.
Όταν τα μάτια σου είναι υγρά και το στόμα σιωπηλό.
Γιατί η αγάπη, η αληθινή αγάπη, δεν φωνάζει.
Γονατίζει.
Δεν ζητά να φανεί. Δεν θέλει να την ξέρουν.
Δεν λέει «κοίτα πόσο σ’ αγαπώ» — αλλά λέει στον Θεό:
«Κράτησέ τον. Φύλαξέ την. Φώτισέ τους, Εσύ».
Όταν αγαπάς, δεν ρωτάς αν το αξίζει ο άλλος.
Όταν αγαπάς, δεν περιμένεις ανταπόδοση.
Πονάς σιωπηλά για την κάθε του πληγή,
και η προσευχή σου γίνεται βάλσαμο
σε μια καρδιά που ίσως ποτέ δεν μάθει
πόσες νύχτες δόθηκαν γι’ αυτήν.
Η αγάπη δεν χρειάζεται θεατές.
Χρειάζεται μόνο τον Θεό.
Κι εκεί, στα μυστικά δώματα της ψυχής,
εκεί όπου ο ουρανός ενώνεται με τη γη,
η προσευχή για τους αγαπημένους μας
ανεβαίνει σαν λιβάνι και επιστρέφει σαν φως.
Μην πάψεις ποτέ να προσεύχεσαι για όσους αγαπάς.
Όχι για να αλλάξουν εκείνοι, αλλά για να φωτιστούν.
Όχι για να γίνει το δικό σου, αλλά για να γίνει το Άγιο.
Όχι για να τους κρατήσεις δίπλα σου,
αλλά για να είναι πάντα κοντά στον Θεό.
Γιατί όταν αγαπάς, δεν έχεις ανάγκη να σ’ ακούσει κανείς.
Αρκεί να σε ακούσει Εκείνος.
Κι Εκείνος… πάντα ακούει την προσευχή που μοιάζει με αγάπη.
Και την αγάπη που μοιάζει με προσευχή.
Ιεραποστολή Νοτίου Μαδαγασκάρης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου