Δεν θα βρούμε ούτε μια λέξη σε ολόκληρο το Πατερικό για το τι και πώς πρέπει να κάνουν οι επίσκοποι και οι σύνοδοι για να είναι καλά τα πράγματα στην Εκκλησία, αλλά παντού μιλούν για μετάνοια, προσευχή και αγώνα κατά των παθών. Αντίθετα, ανάμεσα σε όσους προβληματίζονται από την κρίση των επισκόπων και την κατανομή των εξουσιών στα εδάφη, δεν θα βρείτε τίποτα για τη μετάνοια και την ανάγκη για προσωπική διόρθωση.
Το να βλέπει κανείς τις αμαρτίες του είναι έργο χάρης, το να βλέπει τις αμαρτίες των άλλων είναι έργο του διαβόλου.
Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει ο νους μας κρίνοντας τις εκκλησιαστικές υποθέσεις, χωρίς να καλούμαστε σε αυτό, τόσο πιο χαμηλά έχει πέσει ο νους μας από τη χάρη του Θεού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου