18 Μαρτίου – Πριν από 63 χρόνια ο Ιερομόναχος Αλέξιος (Μαρίνιν) εκοιμήθη εν Κυρίω /1892 – 18/03/1961/

 

18 Μαρτίου – Πριν από 63 χρόνια ο Ιερομόναχος Αλέξιος (Μαρίνιν) εκοιμήθη εν Κυρίω /1892 – 18/03/1961/

Πρεσβύτερος, ασκητής, άνθρωπος υψηλής πνευματικής ζωής, ομολογητής της πίστεως, πέρασε συνολικά 18 χρόνια σε σοβιετικά στρατόπεδα και φυλακές.Κατά τη διάρκεια της ζωής του ήταν σεβαστός για την αγιότητα της ζωής και τα ευγενικά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.

Γεννήθηκε στην περιοχή Laishevsky της επαρχίας Καζάν στην οικογένεια των αγροτών Σεργκέι και Αγριππίνα. Είναι γνωστό ότι οι γονείς του ήταν βαθιά θρησκευόμενοι άνθρωποι.

Κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο κλήθηκε στο μέτωπο τον συνέλαβαν. Μετά το τέλος του πολέμου επέστρεψε στην πατρίδα του.

Έδωσε μοναχικούς όρκους στο Μοναστήρι των Τατάρων Τριών Ιεραρχών στην επισκοπή Καζάν. Μετά από λίγο καιρό χειροτονήθηκε ιερομόναχος.

Στα χρόνια του άθεου διωγμού της Εκκλησίας, συνελήφθη και κρατήθηκε αρχικά στη φυλακή Sviyazhsk. Συνολικά, πέρασε 18 χρόνια σε σοβιετικά στρατόπεδα και φυλακές.

Τα πνευματικά παιδιά του πατέρα Αλέξι θυμούνται ακόμα τις ιστορίες του για το πώς οι ανακριτές, προσπαθώντας να του βγάλουν μια ομολογία, «τον κρέμασαν από τα πόδια, τον ανάγκασαν να φιλήσει τον πισινό μιας γυμνής γυναίκας...»

Μετά την αποφυλάκισή του από την πρώτη του φυλακή, έζησε για κάποιο διάστημα στο σπίτι μιας ηλικιωμένης γυναίκας στα προάστια του Καζάν. Απέναντι από το σπίτι υπήρχε ένας ναός στον οποίο πήγαινε ο πατέρας Αλέξιος, οι συνθήκες διαβίωσης ήταν τρομερές: γουρουνάκια έτρεχαν τριγύρω στο σπίτι...

Ζούσε σε τρομερή φτώχεια, δεν είχε καν γάντια. Μέχρι το τέλος των ημερών του, ο πατέρας Alexy δεν είχε τη δική του γωνιά, περιπλανώμενος στα χωριά Kryashen και τα διαμερίσματα των πνευματικών παιδιών των Kryashens στο Καζάν.

Ο πατέρας Αλέξιος δεν είχε το δικαίωμα εγγραφής (αφού καταδικάστηκε), άρα και το δικαίωμα να υπηρετήσει στην εκκλησία. Μη έχοντας μέσα τροφής, αναγκάστηκε να εκλιπαρεί για ελεημοσύνη στη βεράντα του ναού. Έδωσε μέρος από αυτά που μάζευε στους φτωχούς και έφερε μερικά στο σπίτι.

Φορούσε κοσμικά ρούχα και κάτω από τα ρούχα του φορούσε ιερατικό σταυρό. Ήταν ασκητής: δεν έπινε καθόλου βότκα ή κρασί, έβαζε ένα κούτσουρο κάτω από το κεφάλι του αντί για μαξιλάρι, δεν πήγαινε ποτέ στο νοσοκομείο, ζούσε μόνο με την προσευχή. Ανησυχούσα για όλους. Ο δρόμος του ήταν ακανθώδης και δύσκολος· οι δαίμονες τον κορόιδευαν συχνά.

Με έμαθε να ζω δίκαια. Ο Θεός του φανέρωσε και το μέλλον, αλλά έκρυψε την ασκητική του, μόνο ο στενός του κύκλος ήξερε... Δεν είχε υγεία.

Προφήτεψε στις δεκαετίες του '40 και του '50 ότι «θα έρθουν οι καιροί που οι γυναίκες θα περπατούν στο δρόμο με τα μαλλιά κάτω και θα καπνίζουν, και ότι θα υπάρχουν εικονίδια που μιλούν σε κάθε σπίτι». Ότι ο τελευταίος πόλεμος της Ρωσίας θα είναι με την Κίνα. Τον τελευταίο καιρό θα υπάρξει έλλειψη γλυκού νερού και τρομερές ξηρασίες.

Περίπου τέσσερις μήνες πριν από το θάνατό του, ο πατέρας Αλέξιος αρρώστησε βαριά. Πέθανε στις 18 Μαρτίου 1961.

Κηδεύτηκε στο νεκροταφείο Arskoe στο Καζάν. Στα δεξιά κοντά στο Ναό των Θαυματουργών του Γιαροσλάβ.

Επί του παρόντος, συλλέγονται έγγραφα για αγιοποίηση.