Πολλοί αναρωτιούνται αν οι κοιμώμενοι σώζουν τον εαυτό τους ή λαμβάνουν βοήθεια όταν τους θυμούνται. Αυτή είναι μια ερώτηση που σκέφτεται και ένας ιερέας, για την οποία θα μιλήσω στη συνέχεια.

Πολλοί αναρωτιούνται αν οι κοιμώμενοι σώζουν τον εαυτό τους ή λαμβάνουν βοήθεια όταν τους θυμούνται.  Αυτή είναι μια ερώτηση που σκέφτεται και ένας ιερέας, για την οποία θα μιλήσω στη συνέχεια.

 Ενώ ο Daniel Balaș δηλώνει ότι οι παραστάσεις και άλλες εκκλησιαστικές τελετουργίες δεν φέρνουν οφέλη και ότι οι άνθρωποι τις κάνουν μάταια για τους κοιμώμενους, η Εκκλησία και πολλοί από τους αγίους υποστηρίζουν ακράδαντα μια εντελώς διαφορετική προοπτική.

 Όσοι από εσάς αγνόησαν τις παραστάσεις και άλλες τελετουργίες που είναι απαραίτητες για τους κοιμισμένους, με την αιτιολογία ότι σας το λέει ο Dănuțu, θα το μετανιώσετε πικρά όταν συνειδητοποιήσετε πόσο ουσιαστικές είναι αυτές οι πρακτικές για την ψυχή τους.

 Έρχεται η ώρα που θα φύγεις από αυτόν τον κόσμο από τον οποίο δεν παίρνεις τίποτα ούτως ή άλλως.  Γελάστε και πείτε ότι αυτό είναι ανοησία, αλλά θα γεμίσετε φλέγματα από τους νεκρούς σας την Ημέρα της Κρίσεως.

 Ας φωνάξουμε, ας προσευχηθούμε στον Θεό για εμάς και για τους νεκρούς μας, και ας ξέρουμε ότι οι νεκροί μας, όταν προσευχόμαστε ακατάπαυστα, πλησιάζουν όλο και περισσότερο στον Θεό και έρχονται επιτέλους στη δόξα, αρκεί να μην το αρνηθούν.

 Κάθε Σάββατο στα Μοναστήρια τελούνται δύο Λειτουργίες.  Το ένα είναι στο καθολικό και το άλλο στο νεκροταφείο.  Κάθε Σάββατο το μοναστήρι διαβάζει πολλά ονόματα κεκοιμημένων, παρακαλώντας τον Θεό να τους καταθέσει στη δόξα Του.  Σε όλα τα μοναστήρια γίνεται κάθε Σάββατο μνημόσυνο για τους κεκοιμημένους.

 Ένας ιερομόναχος μια μέρα διάβαζε πολλά ονόματα και κουρασμένος αναρωτήθηκε: «Σώζονται αυτοί που αναφέρω;  Νιώθουν κάτι;  Αισθάνεται ο Ουρανός ότι τώρα προσεύχομαι για εκείνους που έχουν εγκαταλείψει τη γη;  Βοηθούνται οι νεκροί;».

 Εκείνη τη στιγμή, κουρασμένος, έγειρε πίσω στον καναπέ του, έκλεισε λίγο τα μάτια του και, μεταξύ ύπνου και εγρήγορσης, σε κατάσταση εγρήγορσης, αλλά και κούρασης σώματος, σήκωσε τα μάτια του και είδε. .δείτε...ω, ω!  Τι συμβαίνει εκεί?

 Αναρίθμητα πνεύματα των κεκοιμημένων, και μαζί τους οι Άγιοι και οι Άγγελοι.  Και πριν καθίσει ο θρόνος του Χριστού, με το ωραιότερο ένδυμά της, την Υπεραγία Θεοτόκο και με το φωτεινό της πρόσωπο έδειξε τα πνεύματα, κοίταξε τον Χριστό και είπε:

 «Γιε μου και Θεέ μου, μεσολαβώ για όλα αυτά!  Λάβετε τις φωνές της Αγίας Σου Εκκλησίας!».  Και τότε ο μοναχός άκουσε πώς όλοι οι νεκροί άρχισαν να ψέλνουν: «Μητέρα Θεού, Παρθένε, χαίρε, ότι χαριτωμένη είσαι,(...), που γέννησες τον Σωτήρα των ψυχών μας».

 ☦️ Αρχιμανδρίτης Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης ☦️