"Ως χαρίεν εστ' άνθρωπος, όταν άνθρωπος η."
Με τα λόγια αυτά του Μενάνδρου, ξεκινούσε πάντα μια συζήτηση η γερόντισσα Ουαλεντίνη, όταν ήθελε να πει κάτι ψυχοφελές σε κάποιον. Και πόσο δίκιο είχε: "Χαριτωμένος είναι ο άνθρωπος που είναι πράγματι άνθρωπος" και εκείνη ήταν πραγματικά χαριτωμένη.
Κατευοδώσαμε χθές την προσωποποίηση της υπακοής, της ταπείνωσης, της θυσίας και της προσφοράς.
Γερόντισσα Ουαλεντίνη στα Άγια η ψυχούλα σου.
Καλή αντάμωση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου