Χαμένος
Ο χωρικός Κοσμά Ιβάνοφ έχασε τον τετράχρονο γιο του Αντρέι στο δάσος. Στις 4 Μαΐου πήγε στο δάσος με άλλα παιδιά και έπεσε πίσω τους. Οι σύντροφοί του επέστρεψαν σπίτι, αλλά αυτός παρέμεινε στο δάσος.
Η γιαγιά του πήγε να τον ψάξει. Όμως όλες οι προσπάθειές της να βρει το παιδί στο μέρος που πήγαν τα αγόρια έμειναν μάταιες. Μετά από αυτό, ερχόμενη στο ναό, μου ζήτησε να κάνω μια προσευχή στη Μητέρα του Θεού.
Την επόμενη μέρα, η απώλεια του αγοριού αναφέρθηκε στη διοίκηση του volost και οι άνθρωποι πήγαν να αναζητήσουν τον αγνοούμενο. Οι άνδρες περπάτησαν μέσα στο δάσος, φωνάζοντας, αλλά δεν μπορούσαν να τον βρουν. Την ίδια μέρα, η άλλη γιαγιά του Αντρέι έκανε επίσης προσευχή στον Άγιο Νικόλαο στην εκκλησία μας για την υγεία του εγγονού της.
Την τέταρτη μέρα το αγόρι βρέθηκε τελικά. Στις 7 Μαΐου, ένας χωρικός από ένα γειτονικό χωριό, ο Yegor Voronov, περπατώντας στο χωριό του, συνάντησε κατά λάθος τον Αντρέι. Το μωρό ήταν χαρούμενο και ήρεμο.
- Τι έφαγες? - τον ρώτησε ο χωρικός. - Γιατί δεν πάγωσες;
- Όταν πεινούσα, ήρθε ο παππούς μου και με τάιζε τόσο νόστιμο, γλυκό χυλό! Και το βράδυ με έντυσε ο παππούς μου, και ήμουν ζεστός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου