Τι θαύμα από τον Παράδεισο που γεννηθήκαμε Ορθόδοξοι. Τι αγιότητα, τι Μυστήριο, τι χαρά, τι άπειρη γλύκα.
Τι ουράνιο φως χύθηκε μέσα μας, όταν μας έβγαλαν από την κολυμπήθρα με το αγίασμα να κυλούσε πάνω από τα κορμιά μας, πήραμε μια θέση στον παράδεισο, έναν φύλακα άγγελο και την αξιοπρέπεια ενός γιου του Θεού. Τι θεϊκή ομορφιά, όταν ευλογηθήκαμε με τον Άγιο και Μέγα Χρίσμα σαν εκκλησάκια όπου αναπαύεται ο Βασιλιάς των αιώνων. Και πώς ο Κύριος των Χερουβείμ φώλιασε στην ύπαρξή μας μέσω της Θείας Κοινωνίας.
Έχουμε Μητέρα στον Ουρανό τη Μητέρα του Θεού.
Έχουμε τους καθεδρικούς ναούς των αγίων που προσέχουν το μυαλό μας.
Έχουμε τις μπάντες των μαρτύρων που μας διδάσκουν να δίνουμε τη ζωή μας για τον Θεό.
Έχουμε το σύναξη των ευσεβών που μας ψιθυρίζουν ασκητεία, νηστεία και εγκράτεια.
Έχουμε τα στρατόπεδα των προφητών που μας ανοίγουν το μυαλό, τα συμβούλια των αγίων γιατρών που μας θεραπεύουν.
Έχουμε τον Σταυρό, τον άξονα του σύμπαντος, το άγιο Θυσιαστήριο γεμάτο Αίμα του Θεού στις καρδιές και στο μυαλό μας.
Και όταν πεθαίνουμε, έχουμε τα απείρως τρυφερά μάτια του Σωτήρα που αγαπήσαμε όλη μας τη ζωή, να μας αγκαλιάζουν στο Μυστήριο.
Τρεφόμαστε από τον Θεό Λόγο, αναπνέουμε το Άγιο Πνεύμα στη Λειτουργία, ψιθυρίζοντας μια ζωή Πατέρα μας, μέχρι να μας πάρει στην αγκαλιά του.
Είμαστε Ορθόδοξοι.
Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία πια. Όλα τα πλούτη του κόσμου είναι σκουπίδια σε σύγκριση με το Φως με το οποίο απολαμβάνουμε ανάξια.
Ευχαριστώ ΚΥΡΙΕ ΘΕΕ.
Πατήρ Ιωάννης Ιστρατι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου