Η αυριανή(και η κάθε) λειτουργία
είναι μεγάλη παρηγοριά για της ψυχές
των ανθρώπων μας που έχουν
μεν αδειάσει απ’ τις αγκαλιές μας
μα όχι απ’ τις καρδιές μας....
Η αλήθεια είναι ότι ο θάνατος
έχει την αίσθηση που του δίνει η ζωή μας....
Προκαλεί θαυμασμό η γεύση του θανάτου
στα χείλη των ανθρώπων-συγγενών λ.χ
της Μαρίας της μαίας απ’ τον Ωρωπό
(που σκοτώθηκε σε τροχαίο αφήνοντας πίσω 10 παιδιά) ή
του Κυπριανού απ’ το δυστύχημα στα Τέμπη.....
Δεν είναι ότι δεν πονούσαν αυτοί οι άνθρωποι
για αυτή την ‘’ορφάνια της αγκαλιάς’’ τους
αλλά ήταν ολόκληρη η ζωή τους
γατζωμένη απ’ τον ΣταυροΑναστημένο μας Χριστό
που ακόμα και το φρικτό πρόσωπο του θανάτου
δεν άφηνε στα χείλη της ψυχής τους
την πικρίλα του χαμού-αποχωρισμού
αλλά την γλυκύτητα της ευχής
να ξανασμίξουμε στην αγκάλη του Θεού-Πατέρα μας.
Όταν ζεις με μετάνοια την ζωή τούτη
κι έχεις αγαπητική σχέση με τον Θεό
πραγματικά ο θάνατος
είναι όπως έλεγε ένας γέροντας
απλά ‘’το πέρασμα στο άλλο δωμάτιο’’.....
Το οποίο χάρις σε αυτή την σχέση
έχει παραθύρι προς τον Φως....
Δεν βρίσκονται δυστυχώς όμως όλοι
σε αυτά τα φωτεινά ''δωμάτια''
και για αυτό έχουν την ΑΝΑΓΚΗ μας
(Θείες Λειτουργίες, Ελεημοσύνη, Προσευχή)...
Ο μακαριστός Ρουμάνος γέροντας Κλεόπας Ηλίε
έλεγε σε όλους μια ευχή απ΄την καρδιά του
(που νομίζω ταιριάζει για την ημέρα)
‘’Εύχομαι παιδιά μου, να σας φάει ο Παράδεισος’’!
Πατήρ Ιωάννης Παπαδημητρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου