«Ἕνας πολιτικός μέ μεγάλη δύναμι καί
ἐξουσία προσφέρθηκε ἐδῶ καί πολλά πολλά χρόνια νά ἀπαντήση στήν ἔκκλησι γιά τήν ἐπιδιόρθωσι τῆς πολλάκις καταρρέουσας ἐκκλησίας τοῦ ἁγίου Κωνσταντίνου Νέας-Χώρας, δηλαδή, τῆς Ἐνορίας
τοῦ παπα-Λευτέρη Καψωμένου. Ἡ προσφορά θά θεράπευε τά τραύματα τοῦ κτίσματος πού εἶχε πολλές φθορές ἀπό τήν Κατοχή ἀλλά καί τό χρόνο.
Προϋπόθεσι ἦταν νά ἀναφερθῆ τό ὄνομά του καί νομίζω νά ἐντοιχισθῆ καί σχετική πλάκα. Αὐτό τό γεγονός, σέ μιά γειτονιά πού πολλά εἶχε ὑποφέρει ἀπό
τα κομματικά καί τίς διχοστασίες, θά ἀναζωπύρωνε
τά πάθη, θά πόλωνε τούς πιστούς, ἀλλά καί θά παράσερνε τήν Ἐκκλησία πρός μία μερίδα ἀνθρώπων,
αὐτή εἰδικά τή χρονική περίοδο. Λέει, λοιπόν, ὁ γέροντας στο σεβαστό πολιτικό: “Εὐχαριστοῦμε πολύ
γιά τή δωρεά, ὅμως, οἱ παπάδες ἐδῶ μπροστά στον
κόσμο, στην Ωραία Πύλη' λέμε τήν εὐχή Εἰρήνη
πᾶσι. Τό χέρι τοῦ παπᾶ ἀρχίζει νά εὐλογῆ ἀπό τά
ἄκρα δεξιά ὥς τά ἄκρα αριστερά. Ἂν θέλης δῶσε
ἀνώνυμα αὐτό τό ποσό τό ὁποῖο μᾶς χρειάζεται καί
ἡ εὐλογία τοῦ Ἁγίου μας θά εἶναι ἀκόμη περισσότε
ρη γιά σένα". Ὁ πολιτικός λυπήθηκε καί δέν ἔδωσε
τίποτε. Ἡ δωρεά ἦταν γιά τόν ἑαυτό του!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου